[Bölüm]
Isırılmış yerlerinden gülüyorsun bana
Metalin, betonun, asfaltın, bu korkunç ormanında
Ben de sıkıldım bu seslerden
Yollarımızdaki kafeslerden
Anlamıyorsan bile olsun, gel
Sıyrılalım örtümüzden

[Nakarat](x2)
Gel, sarıl son bir defa
Soruyor değilim fazlasını
Cümleler uzak, dilim yenik
Ama insan bu alışır
Dualar değişir
Sarılıp, yükünden bir şarkı yazarız belki