Μιχάλης Χατζηγιάννης (Michalis Hatzigiannis)
Ποιος είμαι εγώ (non è l’inferno)
Δες
Με την ανάσα σου παλευεις να με λιωσεις
Είμαι μια θάλασσα που θέλεις να στεγνώσεις
Θα σκάσεις αν δεν τρέξει αίμα

Δες
Από δυο σώματα με λάβα κολλημένα
Πως μοιραστήκαμε πληγές για το καθένα
Τα σύνορα μας διαλυμένα

Κι εσύ
Που έλεγες πως θα χτισεις πάνω στην αγάπη
Για μένα είσαι πια μια γυρισμένη πλάτη
Μια μάχη που δεν θα κερδίσω

Και πες
Πάνω μου τώρα τι δικό σου έχει μείνει
Τι πετάς και τι φοβάσαι
Τι σου βγάζω τι θυμάσαι
Πόσο θες να σε μισήσω
Αν μπορείς να κάνεις πίσω

Ποιος είμαι εγώ
Για να σε κρίνω
Εδώ θα μείνω
Χίλια κομμάτια να με σπάσεις
Οσο θες να διασκεδάσεις
Εδώ
Τα παίρνεις όλα
Τα χάνω όλα
Είναι ένας τρόπος για να δεις ποιος είμαι εγώ


Δες
Πόσο ασπρόμαυρο κατάντησε το σπίτι
Ένα κομμάτι απ τα όνειρα μας μου ανήκει
Επιλογή σου, αν θες να μου το αφήσεις

Δες
Πόσο αμήχανα στεκόμαστε και πάλι
Πως γυρίζεις το κεφάλι
Κάπως έτσι καταστρέφονται τα πάντα
Χωρίς να το ζητήσεις

Και πες
Ποια είναι τα βήματα ενός καλού στρατιώτη
Πώς να σε παρακαλέσω
Πώς να ουρλιάξω σε αγαπάω
Πως να κρύψω σε τι βαθμό πονάω