Μιχάλης Χατζηγιάννης (Michalis Hatzigiannis)
Σε έναν τοίχοc (Se enan toihos)
Κανένας άλλος δεν θα'μενε εδώ
Να επιμένει .. να λέει Σ'αγαπώ
Σε ένα τοίχο, εγώ θα μιλώ
Θα σπάω τα λόγια μου
Στο πρόσωπο σου..
Κάνένας άλλος όμως όχι εγώ
Μόνος μου στέκομαι, σ'ενα τοίχο μιλώ
Με λένε τρελό και να αντέχω για σένα, για σένα ζω
Θα γράφω μέχρι ο τοίχος να πέσει και μέσα να δω
Η σιωπή σου μοναξιά μου κι εγω σε κάθε τοίχο
Έτσι κι εδω να περπατάω, με την σκιά μου, με την σκιά μου
Αφου η καρδιά μου έχει επιλέξει
Θα μείνω εδώ να λέω, στο τοίχο Σ'αγαπώ, τη μόνη λέξη
Και δεν φοβάμαι ν'αγγίξω μια καρδιά από πέτρα
Πίσω απ'το τοίχο αυτή η γυναίκα, ναι, αυτή η γυναίκα
Θα γύρω πάνω του να νοιώθω κοντά σου για πάντα
Κι όταν νυχτώνει θα κοιμάμαι στο δρόμο, σταμάτα!
Κι αφού με το καιρό όλα τα τείχη πέφτουνε
Έτσι με το καιρό κοντά σου θα έρχομαι
Θα περιμένω θ'αφήνω σημάδια αγάπης
Θα επιμένω να πάρω σημάδια δικά της..
Κανένας άλλος δεν θα'μενε εδώ
Να επιμένει .. να λέει Σ'αγαπώ
Σε ένα τοίχο, εγώ θα μιλώ
Θα σπάω τα λόγια μου
Στο πρόσωπο σου..
Κανένας άλλος δεν θα'μενε εδώ
Να επιμένει .. να λέει Σ'αγαπώ
Σε ένα τοίχο, μα εγώ θα μιλώ
Θα σπάω τα λόγια μου
Στο πρόσωπο σου..
Γι'αυτό κι απόψε θα επιλέξω τ'αγαπημένο σου χρώμα
Ελπίζοντας να πέσει ο τοίχος να γίνει στάχτη και χώμα
Αφού το ηφαίστειο συνάντησε στο δρόμο τυφώνα
Έτσι κι εμείς θα γίνουμε ένα στο τέλος σαν μία εικόνα
Βάζω τα χέρια μου για πρώτη φορά δειλά
Σ'αγγίζω σε νοιώθω μ'αγάπη με πόνο μα κάτι στο δρόμο
Με κρατάει πάλι .. είναι ο τοίχος παγωμένος μπροστά μου
Κι η σκιά μου με κοιτάει..
Κανένας άλλος δεν θα'μενε εδώ
Να επιμένει .. να λέει Σ'αγαπώ
Σε ένα τοίχο, μα εγώ θα μιλώ
Θα σπάω τα λόγια μου
Στο πρόσωπο σου..
Θα σπάω τα λόγια μου στο προσωπό σου
Θα ξεθωριάζει τ'ονομα μου δίπλα απ'το δικό σου
Βροχή
Όμως ο χειμώνας δεν θ'αγγίξει την καρδιά μου
Θα γράψει τ'αρχικά σου
Κι από κάτω για πάντα για πάντα μαζί
Κανένας άλλος δεν θα΄μενε εδώ
Να επιμένει να λέει Σ'αγαπώ
Σ'ενα τοίχο εγώ θα σου μιλω..
Θα σπάω τα λόγια μου
Στο πρόσωπο σου..
Κι όσο υπάρχουνε τα καλοκαίρια
Θα περνάνε πάντα τα ζευγάρια
Και θα γράφουν τα συνθήματα τους
Μια αγκαλιά και πάνω τ'αρχικά τους
Και μετά θα έρχονται χειμώνες
Και θα πλένει η βροχή τα λόγια
Όμως πάντα θα κρατάει ο τοίχος
Ένα ίχνος, ένα ίχνος
Και θα έρθουν νέα καλοκαίρια
Και θα έρθουνε καινούρια χέρια
Για να γράψουν πάνω την αγάπη
Μ'ενα σπρέυ, με στυλό με κάτι
Κι όπως θα γυρίζουνε τα χρόνια
Κι όπως θα αντέχουν τα γραμμένα
Έγω πλέον θα'χω γίνει ένα
Με εσένα, με εσένα