EpiCure
Miam Pishet Dadash
؛{مقدمه: حسین}؛
ميام پيشت داداش
ميام پيشت
؛{قسمت اول: امیر}؛
حيف هميشه اينه ته خط
انگار يه تير داره مياد و ميره سمت قلب
انگار يه چيزي نميره پايين گيره دم حلقت
فکر کردي داد بزني همه ميرسن به حرفت؟
حيف هميشه اينه آخر خط
اوضاع همش همين بوده و همينه با معرفت
تو رفتي و نور شدي و رسيدي ببيني فردارو
اين دل خسته منم ميره تا لب مرگ
تو آينه ميگم کوش بچه اون قلب عارفانه ت
هی میدوئی با پاي خسته زخم پاره پاره ات
اين روزا فقط تو دشت خالصانه ات
يه درخته وقتي دلت تنگه با يه حالت
خودتو ميبيني کلا هميشه همه وقتت پشمه
مثل مترسک آويزوني به تک درخت دشتت
دوست داري زيرت باشه تخت نرم زر؟
هيس، با درختت حرف بزن
؛{همخوان: آرمان}؛
بستي زود بارتو
چشماتو ببند هرچي خواب خوب مال تو
منم آرومم زل ميزنم به نور جاي تو
ميپرسم از دور حالتو
؛{قسمت دوم: امیر}؛
تو موندي و يه پيک و نيستي ها که ميگه نوش
شدي مثل يه ديوانه ي بيمار تيره پوش
موزيک پخشه جاي تو ديواره ميده گوش
لبهايي که وا ميشن و سيگارت ميره روش
يه روز ميگي تنها چيزي که دارمش خداست
يه روز ميگي نميدونم اينم عدالتش کجاست
بگو نقشت کدومه همون آب روي برگ؟
که تا بيفتي صد بار میکنی آرزوي مرگ؟
نه داشي پرواز کن برو اينا همه دُگمَن و شوت
شدن همه کودن و کور فقط پر عقده ان و زور
از دست نده فرصت و زود بنداز جسم مفت برو دور
چه خوبه زود رفتي که تو هم نري پي قدرت و پول
داري ميري بگو لعنت به اين ساختنا لعنت به همه خرابيا
قديميا الانيا وطن پرستا فراريا
لعنت به جنگ و صلح و گنج و هر چي رنگ و دود
برو داشي جات بهشته پيش خدا مست و توپ
؛{همخوان: آرمان}؛
بستي زود بارتو
چشماتو ببند هرچي خواب خوب مال تو
منم آرومم زل ميزنم به نور جاي تو
ميپرسم از دور حالتو
ميسپرمت به دريا
اگه خورشيد بتابه تا فردا
برا من هنوز زنده اي هر جا
نميذارم بموني تنها