[آغازین : آرمان]
داریم میریم بگو ولی کجا
من که حال نمیکنم سوارشم از این موجا
تا برگردی رو زینِ اسب خودت
یه سری بچه ژیگول برات میشن سریع شجاع
داریم میریم ولی کدوم قطار
مسیری که تش سرت بشه بوتون هوار
بابا،همه برین من نمیام
تو که خفنی منو ببر تو بچگیام
[قسمت ۱: امیر و آرمان]
دنیای بیغرورو،دنیای مامیساری
جلوت پُره اسباببازی بجا جاسیگاری
نمیری تو گوشی میزنی بیرون تا بیکاری
گلوم بغضِ خشکه حاجی چایی داری
دلم تنگ شده واسه دوتا رفیقِ خوب
نه اینی که تا پیشته میخواد بِتیغه زود
اینا که غرق شدن تو موادو پولو قمار
بزودی همو میکنن عینه کبریتِ دود
اینجا فقط کس بگو حاجی چِتَن خیته
ما از حق میگیم گوشِ اینا فعلا کیپه
باطِنِ آدمارو نمیشه دید که از تیپه
بزار لات باشیم این ژیگولا بگن چیپه
پی معرفت باشیم بگن کودنو کور
بزار خودشون پارهشن واسه قدرتو پول
حاجی ما سوار نمیشیم بزار بره کشتی
ما می مونیم تو همین مرامو دِلِمشتی
باید مرد باشم اینو یادم داد یه زن
میگفت ظلم دیدی ساکت نمون داد بزن
مشتی باشی نمیمیری مثل داشم حسین
می دونم بمیرم میمونه تهش باز قصهم
پی این باش که بمیری داری کجا اثری
تو دلِ کی زندهای موندی جدا اَ بدی
میریم تا تش اون بالا پیشِ خدا اَ بدی
همه دوره هم با همین کلاه نَمَدی
[همخوان : آرمان]
اگه دلم نمیره چون از این قافله پرته
اگه صدام نمیرسه آخه آنتنه قطعه
اینا سرخوش کجا میرن دیرین لایلای
ما از اینجا بشون میگیم بایبای
دیرین لایلای دیرین لای لای
عینه دیوونهها دیرین لایلای
دیرین لایلای دیرین لایلای
ما از اینجا بشون میگیم بایبای
[قسمت ۲ : سهرابامجی]
هِی
اشتباه زیاد داشتم باشه شرمندم
ولی همه فهمیدن با خودم چند چندم
حداقل،سنگین شده این پروندم
دنیارو گشتمو رسیدم امام اَ لندن
ما که موندیم همین جا با هرچی خوبیو بدی
تیم لوتیو قوی پَ بِپا سوتیو ندی
نه،معلوم نی دیگه باکلاس کیه
وقتی روی اصلی یهسری لا پلاستیکه
یه مُشت اَنوگوه تو منوتو و سعودینشنال
همش گوه میخورن اینا روزی حدودی هشت بار
همه جمعشدن دوره هم یهجا آنتیکا
اَ اون بیچکیدزِ بیخایه تا صدا آمریکا
هرکی دلشم اینجاست اینجا میمونه خب
نه که زِر و زور بزنه اَ بیرونِ گود
اصن گیریم که ایرون دیگه ویرونه شد
ولی شب بالاخره میره و میمونه صبح
چون مثل روز روشنه،اینجا دوست دشمنه
لای بوس خوردنت،با یه جوز کشتنت اینا
نگرفتم من یهقِرون از کسی
ولی بازم دارم به همه تو تهرون دسترسی
رفیقا همه پَرَم،همیشه کفِ شهرَم
زاخارا کله خَرَن،میجنگن نه که دَرَّن
موندن همه دُرُستا پیشَم
این جاده خاکیام یه روز بزرگراه میشن
[همخوان : آرمان]
اگه دلم نمیره چون از این قافله پرته
اگه صدام نمیرسه آخه آنتنه قطعه
اینا سرخوش کجا میرن دیرین لایلای
ما از اینجا بشون میگیم بایبای
دیرین لایلای دیرین لایلای
عینه دیوونهها دیرین لایلای
دیرین لایلای دیرین لایلای
ما از اینجا بشون میگیم بایبای
[قسمت ۳: نیراد]
اگه اینا دورِ حقیقتو حصار میزنن
اگه اهالی کوچه از اینا حساب میبرن
اگه دیگه همه همو با یه نقاب میدَرَن
من هنوز تو همون کوچهها رکاب میزنم
رو دوچرخهای که خریدم با پول تو جیبیم
ما همه بچه با مرامیم شب و روز جوریدیم
زیاد از این توپها جر دادیم توشو دیدم
بچه بیشرف گرفتیم قاطیکُن کوبیدیم
الان که هرچی خوبی تو دیدی کثافت لاشه
باید دلیلِ هر پیشرفتی حسادت باشه
لاشی بازی وسط نیاد انگار یه چیزی نیست
دوست داری چند سالی بخوابیو بشی فیریز
بیا برگردیم نگو جونی نداره پاهام
هنو تو کوچه میپیچه بوی غذایمامان
حاجی بیا اینا همه زدن جادهخاکی
تو میخوای بینِ اینا بُر بخوری ساده با کی
لای این آوارایی که شده هوارمون
تو خودت پاشو اَ این کفتارا سَوا بمون
هنو خون بابا تو رَگِ پس هست سایهبون
بیا دوباره قرض کنیم از همسایه نون
بریزیم مشکلارو حل کنیم کارتلی
چشا خون نباشه مثل موی آنشرلی
بپریم وسطِ سختی بندازیم تاس دِلی
مثل همون قدیم لباسامون باز گِلی
[پایانی : نیراد و آرمان و امیر و سهرابامجی]
مثل همون قدیم لباسامون باز گِلی
زیاد اَ این توپها جر دادیم توشو دیدم
دیرین لایلای دیرین لایلای
دورِ هم با همین کلاه نَمَدی
دیرین لایلای دیرین لایلای
این جاده خاکیام یروز بزرگراه میشن