Të flisja gjuhët e gjithë botës
E të mos ndjeja dashurinë
Do isha si një gur i heshtur
Këmbanë harruar në vetmi

Të gjithë pasurinë e ndaja
Të mos shihja varfëri
Të digjej trupin do ta falja
E le të bëhej hi

Së ëndrrat edhe shpresat
Pa dashurinë janë thjesht një iluzion
Ndaj dua o njeri, t'i fal pak dashuri
Pa të çfarë është kjo botë, a e kupton?

(refren)
Se loti që pikon, një zemër lëndon
I vogël na duket, i madh sa një glob
O botë e di se ç'të mundon
Se ka njerëz sot dhe duan vetëm lot
S'njohin dashurinë, s'njohin mirësinë