Selçuk Balcı
Dağların Karı Yetmez
Gün doğdu doğmasaydı
Hiç bir dert olmasaydı
Oturup ağlamazdım
Yüreğim dolmasaydı

Dertliyim derdim bitmez
Başımdan duman gitmez
Bu yanan yüreğime
Dağların karı yetmez

Yar bakmadı yüzüme
Gönül bağlarım diye
Gözyaşımı sakladım
Sonra ağlarım diye

Sevdalığın acısı
Kimi yakar bilinmez
Şu yalancı dünyadan
Gidenler geri dönmez