Giorgos Sabanis
Οι Άντρες Δεν Κλαίνε (Μονάχα Πονάνε) (Oi Antres Den Klaine)
[Στροφή 1]
Του αντίο η ώρα
Σ’ ένα πάθος και μίσος
Αν μετάνιωνες τώρα
Θα με κράταγες ίσως
Ιστορία στο τέλος
Στην αρχή του ο πόνος
Με φαρμάκι το βέλος
Εδώ έγινε φόνος
Εδώ έγινε φόνος
[Προ-επωδός]
Είχες πάντα όπλο σου τα δάκρυα
Σ’ ένα πόλεμο για δύο
Μα δεν υπάρχει νικητής
Σ’ αγάπη που 'γινε νωρίς
Πικρόχολο αστείο
[Επωδός]
Τα δάκρυα καίνε
Μα οι πράξεις μετράνε
Οι άντρες δεν κλαίνε
Μονάχα πονάνε
Τα δάκρυα καίνε
Μα οι πράξεις μετράνε
Οι άντρες δεν κλαίνε
Μονάχα πονάνε
Μονάχα πονάνε
[Στροφή 2]
Δυο παράλληλοι δρόμοι
Σε αφήνω πιο κάτω
Αν ζητούσες συγγνώμη
Δε θα πιάναμε πάτο
Κι όμως μοιάζει ειρωνεία
Να σε νοιάζομαι ακόμα
Μη δε βρεις ευτυχία
Στα φιλιά σ’ άλλο στόμα
Στα φιλιά σ’ άλλο στόμα
[Προ-επωδός]
Είχες πάντα όπλο σου τα δάκρυα
Σ’ ένα πόλεμο για δύο
Μα δεν υπάρχει νικητής
Σ’ αγάπη που 'γινε νωρίς
Πικρόχολο αστείο
[Επωδός]
Τα δάκρυα καίνε
Μα οι πράξεις μετράνε
Οι άντρες δεν κλαίνε
Μονάχα πονάνε
Τα δάκρυα καίνε
Μα οι πράξεις μετράνε
Οι άντρες δεν κλαίνε
Μονάχα πονάνε
Μονάχα πονάνε
[Κοντά]
Του αντίο η ώρα
Ιστορία στο τέλος
Στην αρχή του ο πόνος
Του αντίο η ώρα