Mér var litið út um gluggan sá að laufin voru fokin út á haf, lægðirnar að tikka inn og færa okkur öll á bólakaf

Á lofti svifi fuglarnir mót frelsinu því ekkert heftir þá, ég fékk mér meira kaffi, hellti upp á nýjan skammt af eftirsjá

Við ætluðum að hittast, manstu auðvitað fannst hvergi stund í það, einhvernveginn skorti bæði tilefni og réttan fundarstað

Öllum þessum tæknivædda tíma urðu minningar að bráð, þær týndust ein og ein og voru horfnar þegar betur var að gáð

Það bera sig allir vel þótt úti séu stormur og él, allt í góðu inni hjá mér, lífið gott sem betur fer

Það bera sig allir vel þótt úti séu stormur og él, þá lifir ljósið inni hjá mér, lífið gott sem betur fer

Veturinn mun enda þegar vorið flæðir inn um gluggana, þú veist að þegar sólin birtist aftur mun ég reynað huggana

Og ef þú vilt ég fylg’enni þá býð ég uppá kaffi, stund og stað, það stendur alltaf boðið um að fljúga með þig héðan, mundu það

Það bera sig allir vel þótt úti séu stormur og él, allt í góðu inni hjá mér, lífið gott sem betur fer

Það bera sig allir vel þótt úti séu stormur og él, þá lifir ljósið inni hjá mér, lífið gott sem betur fer

Það bera sig allir vel þótt úti séu stormur og él, allt í góðu inni hjá mér, lífið gott sem betur fer

Það bera sig allir vel þótt úti séu stormur og él, þá lifir ljósið inni hjá mér, lífið gott sem betur fer

Það bera sig allir vel þótt úti séu stormur og él, allt í góðu inni hjá mér, lífið gott sem betur fer