ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ | VITA PEIS
Χωρισμένοι Kόσμοι (2009)
Μες στο μυαλό σου ψυθιρίζουμε σαν δαίμονες
Με παγωμένες καρδιές
Σε γωνιές σκοτεινές...
Φωτιές ανάβουμε να δεις ολ’ αυτά που δεν θες
Αυτά που κρύβεις κι ολ’ αυτά που σου κρύβουνε δες
Μες στο μυαλό σου ψυθιρίζουμε σαν δαίμονες
Με παγωμένες καρδιές
Σε γωνιές σκοτεινές...
Φωτιές ανάβουμε να δεις ολ’ αυτά που δεν θες
Αυτά που κρύβεις κι ολ’ αυτά που σου κρύβουνε δες

Χάθηκες και σιχάθηκες...
Συμβουλές, διαταγές, εντολές, νόμους
Καταστράφηκες και τρελάθηκες...
Αναγκάστηκες να δεις δύο κόσμους
Έναν δικό σου
Έναν δικό τους
Έναν χωρίς αγάπη
Κελί γι’ ανθρώπους
Έλα να σπάσουμε μαζί τη φυλακή
Να το σκάσουμε...
Με όμηρο το όνειρό τους
Ν’ αντιδράσουμε για ν’ αποδράσουμε
Ελεύθεροι, τη ζωή ν’ απολαύσουμε...
Να μια πόλη δική τους
Να την ανατινάξουμε...
Έτσι δεν κάνουν οι δικοί τους;
Τα πειράματα να τα κάνουνε σε δικά τους παιδιά
Με δικιά τους ευθύνη
Να τα ποτίσουνε με μίσος και με παράσιτα
Για να πονέσουνε κι εκείνοι
Μες στο μυαλό σου ψιθυρίζουμε σαν δαίμονες
Μες στο μυαλό σου ψιθυρίζουμε σαν δαίμονες
Μες στο μυαλό σου ψιθυρίζουμε σαν δαίμονες
Μες στο μυαλό σου ψιθυρίζουμε...
Ναι

Μες στο μυαλό σου ψιθυρίζουμε σαν δαίμονες
Με παγωμένες καρδιές
Σε γωνιές σκοτεινές...
Φωτιές ανάβουμε να δεις ολ’ αυτά που δεν θες
Αυτά που κρύβεις κι ολ’ αυτά που σου κρύβουνε δες
Μες στο μυαλό σου ψυθιρίζουμε σαν δαίμονες
Με παγωμένες καρδιές
Σε γωνιές σκοτεινές...
Φωτιές ανάβουμε να δεις ολ’ αυτά που δεν θες
Αυτά που κρύβεις κι ολ’ αυτά που σου κρύβουνε δες

Χαλάρωσε και τη φωνή λίγο δυνάμωσε
Σ’ αποδυνάμωσε άρρωστε, άγνωστε...
Κάθε κίνησή τους
Γιατί δε σε είδανε ποτέ σαν το παιδί τους...
Αλλά στην πρώτη γραμμή, στρατιώτη
Σε βάλανε σαν δόλωμα για την αποστολή τους
Για το παράσημο επάνω στη στολή τους
Όλα τα σκοτώνουνε
Κάνω γκρεμό την γη τους
Είναι δικός τους κόσμος
Είναι σύνορα δικά τους...
Τα χρώματά τους
Τα χρήματά τους
Εγκλήματα πολέμου ειν’ εγκλήματα δικά τους
Αληθινοί τρομοκράτες του κράτους...
Και χαιρετάμε από τον άλλο κόσμο κάποιους
Που κάνανε φυλακή το σύστημά τους...
Κι αφού δεν ήμουνα ποτέ τόσο κοντά τους
Φωνάζω για να μ’ ακούσουνε τον δαίμονά τους