Spójrz, z ponad chmur
Mój kraj
Kratki pól
Spójrz, na żyłki dróg
W nich płynie krew
I burzy się, burzy się, burzy się, burzy się
Patrz, ten czarny dach
To ja
Mój cały świat
To tu, każdego dnia
Boję się
Boję się
O to co mam
Boję się
O to co mam
Stąd, widać mniej
Więc chodź, zamień się
Stąd, każda rzecz
Wielka jest