Aygün Kazımova
Sene Xesteyem
Seni gözlemirdim sen hardan geldin
Çevrildi heyatın altı-üstüne
Ruhumu yerinden oynadan etrin
Qelbimi yandırdı durdu qesdin

Deyişdi ömrümün ağ-qara fesli
Açıldı sabahlar kirpiklerimde
Eşqimin deyeri duyğumun esli
Oyandı yatdığı derinliklerden

Gözüm yox dünya malında
Birce zerre isteyem
Yalnız sen vurğun ürek
Ancaq sene xesteyem
Dermanımı ellrinde
Yorulmadan gözleyen
Çarem seni sevmek deye
Ancaq sene xesteyem