Sepehr Khalse
Khoshhal
کاش میزدم و غم کم میشد نه
یا که میگفت تهش چند چند میشد نه
از بچگیم که پم پم میخوردم
تا که منو کنسرت لندن میبردن
همیشه به خودم اعتقاد داشتم
هیچوقتم نمیکردم اعتماد داشم
اون وقت شاکی بود ناظم از دستم
الان دنبالم اطلاعات داشم
آره مشکلام گولاخ تر شد
جفت جیبام انگا بود سوراخ تَشو
پولام خرج شد، رفیقام رفتن و
چپ شدن بامو سپی رو راست تر شد
الان، مفت میخورم ول میگردم
کادرای دورمو با رد میبندم
دنیارو نمیگیرم جدی اصلا
چون جِی رو لبمه و جی دی دستمو

[کورس]
خوشحالم ولی خندمو ندیدن
آره ندیدن، آره ندیدن
سلطانم ولی قلعمو ندیدن
اصاً ندیدن، آره ندیدن
آره هر وَری پریدم
نمیذارم هیچوقت پرچمو زمینم و
تغییر هم نمیکنم هستم و همینم

[ورس دو]
میریزن پِیک منو هر جا میبرن
حمید هیراد نیستم لب نمیزنم
اونجام هم ندادم من دستِ هیچ کسی
از اون روز که داشتن منو ختنه میکردن
بچه نافِ تهرانم بریدن بندِ نافمو
با ترس و واهمه از جنگ و راکت
بیخیالِ اون بی افِ بچه نازت
مثِت شیش تا میرینم باشه پنج تا لازم
گرچه که نمیرم توو محل دیگه
شادمهر هنوز تنم بو علف میده
اونقدر دیگه دنیام بی هدف شده
صاف میخوام بزنم من توو هدف دیگه
اس کلاس پارک
دَمِ دره میکنیم ما اسکناس چاپ
تازه بهتون نگفتم نصفِ داستانو
واسه همین هیترا اعتراض دارن و
من
[کورس]
خوشحالم ولی خندمو ندیدن
آره ندیدن، آره ندیدن
سلطانم ولی قلعمو ندیدن
اصاً ندیدن، آره ندیدن
آره هر وَری پریدم
نمیذارم هیچوقت پرجمو زمینم و
تغییر هم نمیکنم هستم و همینم

[ورس سه]
انقده من سیبیل تخمی دیدم
که رخ نشون نداده رخ میگیرن
کارتخون هم نمیخواد من پُزی نیستم
ولی نقدی هم نمیدم هم توضیح بیشتر
تتو زده تا به زیرِ چونه
کسی ندونه که دیگه کونه
ولی داشی خودش که میدونه
میخواد حریف بشه ولی نمیتونه
مثِ من شدن داپل گانگر
چاقالی خودت ولی دافت گَنگه
کنترل دستمه عین آدام سندلر
میگم بیارن و نمیپرسم باتل چنده
میگن داش سپی بازی رو باخت
رپخون بودم شدم کازینو دار
واسم پُر نکن لاتیشو داش
خندیدیم بهت حالا حاجی دو بار
[اوترو]
داش جی جی
بازم میگم این چه بیتی بود زدی آخه
رو چی بودی؟
بد خوشحالم ها
یعنی این چند روزه مودم بهتره
دقت میکنی