[اینترو – نثر]
خواستم باشم، تا این آخر سر
بگی یکی بود باهام تا اون بالا، کنارم
سخته بس که، دلیل هر رفتن
شد انگاری من یا تو تا اشکاتو، ببارم

[ورس یک]
یکی بود عاشقِ من
منم از صمیمِ قلب عاشق اون
هر روزو با هم بودیم
چشمامون بدونِ هم میشد کاسه ی خون
همه زندگیمو میدادم واسه ی اون
اون پام وایمستاد تا پایِ جون
نمیشد به کسِ دیگه دل بدیم
عشقم بود سر تیترِ زندگیم
خاطراتِ خوبی ما کنارِ هم بودیم
یه پیکسل مینداختیم به یادِ هم زود
همه چی عوض شد در عرضِ یک هفته
یکی بود یکی نبود من هستم اون رفته
بهش التماس میکردم فقط تا شده بده
اون بدونِ تو پلنِ ادامه راهشو نزده
این درسته زخماتو به کسی تو ندی نشون
چون همونی لگد میزنه که جاشو بلده
حاضری به خاطرش از دست بدی چیتو
واسه من دیگه نمیشه هیشکی تو
خودتو تصور کن بی من
شاید بفهمی چی میکِشم بی تو
اولین بار که کم میاری باهاش میجنگی
دومین بار میریزی توو خودت میگندی
سومین بار میشی یه آدم بی احساس
آخرین بار برات مهم نی، میخندی
[کورس – نثر]
حالا همه میپرسن که چی شد که
دلیل هر چی رفتنه تویی، رقتنه تویی
میخواستم باشی برام تو
یه مظهر امید، مظهر امید
این همه طوفان منم آخراش
میگذره روزام نگران نباش
هر موقع سخت شد به من تکیه کن
چون اینه سهم من از اسم تو

[ورس دو]
سیرِ دلم از این دنیا
منم و یه کوله بارِ رویا
بی تو امیدی نیست به فردا
شدم یه آدم گوشه گیرِ تنها
چیزی نمیخوام جز یه اتاقِ تاریک
یه موسیقیِ بی کلام یه سیگارِ باریک
یک فنجون قهوه به تلخی زندگیم
یه خواب به آرامی یک مرگِ فانی
بعدِ تو دردِ ناتمومی ام
بعدِ تو عاشقِ مرگ توو جوونی ام
راستی جلومو نگیر، بذار بیام پیشت
بی تو توو این دنیا بمونم که چی شه
میخوای بگی قوی باش تا خورشید طلوع شه
بده صبحی که جا عشق با سیگار شروع شه
شاید فکر کنی این حرفو با تردید میگم
ولی من این ضعفو به قدرت ترجیح میدم
آماده کن خودتو که دارم میام
یه بطری ویسکی، یه پاکت سیگار
تصمیمم قطعیه طناب به دیوار
این دنیا پذیرای من نی با روحِ بیمار
روزای خوب و خوشمون شد تمام
ولی من به فکرِ تو هستم توو هر زمان
دارم میام پیشت یک کلام
خداحافظ دنیا، عشقم سلام
[کورس – نثر]
حالا همه میپرسن که چی شد که
دلیل هر چی رفتنه تویی، رقتنه تویی
میخواستم باشی برام تو
یه مظهر امید، مظهر امید
این همه طوفان منم آخراش
میگذره روزام نگران نباش
هر موقع سخت شد به من تکیه کن
چون اینه سهم من از اسم تو