Είναι οι σφαίρες τα λόγια, είναι όπλο η γλώσσα
Είν' αυτά που έχω γράψει, ειν’ αυτά κι άλλα τόσα
Είναι οι σκέψεις που ανάβουν το φυτίλι που καίει
Μ' ένα μπαμ η βεντέτα ξεκινάνε τα χρέη

Είναι το μίσος που θάβει ό,τι ωραίο είχες φτιάξει
Σου γκρεμίζει τα κομμάτια που είχες ταιριάξει
Η ζωή σου δε μοιάζει με την δική μου
Η φωνή σου δεν ακούγεται σαν τη δική μου

Ειν' η πνοή μου π’ ακούς να στοιχειώνει στ' αυτιά σου
Όλα αυτά τα χρόνια τώρα είμαι η σκιά σου
Σαν μια κόκκινη δέσμη που σε σημαδεύει
Με τον ίδιο τρόπο κάθε χρόνο σε ρεζηλεύει

Σε τρομάζουν τα λόγια, το σκοτάδι το τρέμεις
Και χλωμιάζεις και ιδρώνεις και βαριά ανασαίνεις
Σαν ακούσεις το κλικ, η καρδιά πάει να σπάσει
Κλείνεις μάτια και προσεύχεσαι η βραδιά να περάσει

Βεντέτα θέλεις μαζί μου να τα βάλεις;
Βεντέτα καυτό μολύβι θες να πάρεις;
Βεντέτα αδύνατον να αμυνθείς
Βεντέτα μην προσπαθείς, θα κουραστείς

Φύγε σου `πα φύγε, είπα τώρα φύγε
Μείνε στο σημείο που η καρδιά σου τώρα πήγε
Άσε πια τον φόβο να σου δείξει την διέξοδο
Τώρα που η βεντέτα σ' έχει φέρει σ' αδιέξοδο
Έξοδο απ' του μυαλού σου τον διάδρομο
Κάνε δεξιά στον επόμενο παράδρομο
Αν δεν βρεις τον τρόπο που πρέπει
Ακολούθησ' άλλο δραπέτη
Έτη, έτη, ψάχνω κάπως έτσι
Είναι πάντα ένοχος ο πρώτος που θα τρέξει

Ειν' ιερή η οικογένεια κι εσύ από ευγένεια
Θα σεβαστείς αυτά που λέμε θα `τανε αγένεια
Γι' αυτό δε θέλω κουβέντα, δεν υπάρχει πια ρέντα
Έχω τον κόσμο γύρω μου κι εσύ τα πόδια σου τρέχα

Θυμάμαι είπες να κρυφτώ, είμ’ ακόμα εδώ
Σου θυμίζω πως υπάρχω γιατί διάλεξα να ζω
Δεν έπεσα σε ξεπεσμό, δεν είπα θα συμβιβαστώ
Στον δρόμο ανήκουμε γι’ αυτό πάρ' το σκληρό και ωμό

Βεντέτα θέλεις μαζί μου να τα βάλεις;
Βεντέτα καυτό μολύβι θες να πάρεις;
Βεντέτα αδύνατον να αμυνθείς
Βεντέτα μην προσπαθείς, θα κουραστείς

Οπλίζω ρίμες με βλέπεις βγάζω ασφάλεια τρέχεις
Κρύος ιδρώτας, ανασφάλεια, όταν το στόμα πατήσεις σκανδάλι
Έλα ρεμάλι, ειν’ η βεντέτα μεγάλη, θ' αρχίσει κόντρα και πάλι
Υποκρισία, αφλογισθία, στημένος πάλι γωνία
Σιγαστήρα τις νύχτες, πένα χαρτί είναι τα όπλα γιατί
Με πιάνει τρέλα επειδή είναι τα λόγια που είπες
Μα ξαφνικά ασφαλίτες
Αυτές τις ρίμες που βρήκες;
Στο μυαλό μου τις έχω
Είσαι σίγουρος;
Ναι!
Τότε ρίχ' τες να βλέπω

Ξάφνου ένα παιδί θέλει στο family να μπει
Και σκοτώνει τον mc
Πυροβολεί, πυροβολεί, είναι οι ρίμες δυνατές
Δε μένω για προσαγωγή, γλιτώνει την ποινή
Έχει υπογράψει στο family κι έτσι έχει αθωοθεί

Η ιστορία μιας βεντέτας π' ούτε λίγο ούτε πολύ
Κάθε μέρα στην ζωή γράφω στίχους επειδή
Θα με φάνε αν δε γράψω όλοι οι άλλοι mc
Βεντέτα, βεντέτα, βεντέτα. βεντέτα

Βεντέτα θέλεις μαζί μου να τα βάλεις;
Βεντέτα καυτό μολύβι θες να πάρεις;
Βεντέτα αδύνατον να αμυνθείς
Βεντέτα μην προσπαθείς, θα κουραστείς