[Verse 1: NiVo]
Έχεις ποτέ σου φέρει αντίρρηση στον ίδιο τον εαυτό σου
Ή έχεις κάνει ποτέ πράξη που ίσως να ’ναι για κακό σου
Φαντάστηκες ποτέ να κοντράρεις την ψυχή σου
Κι όλοι γύρω να γελάνε και να παίζουνε μαζί σου
Σκέφτηκες ποτέ ποιος είν’ αυτός που κλαίει
Μεσ’ το αυτί σου κάθε βράδυ ψιθυρίζοντας τι λέει
Γονάτισες μια νύχτα στο Θεό που εσύ πιστεύεις
Ή έχεις μάθει τόσα χρόνια μοναχά να κοροϊδεύεις
Λέρωσες με δάκρυα ποτέ τα μαγουλά σου
Όταν βρήκες δίχως λόγο κάποια μέρα τον μπελά σου
Άκουσες για σένα να μιλάνε χίλια στόματα
Και πίσω απ’ τ’ όνομά σου να τρέχουν χίλια ονόματα
Στάθηκες ποτέ να κοιτάξεις στον καθρέφτη
Είχες το θάρρος να ακούσεις κάποιους να σε λένε ψεύτη
Έπνιξες ποτέ σου το θυμό όταν σε προσβάλουν
Όλοι φίλοι σου οι μαλάκες που συχνά σε περιβάλλουν

[Verse 2: NiVo]
Μικρέ μου φίλε επαναστάτη που εξέγερση σκαρώνεις
Και μ’ όλα που `ναι γύρω σου αγριεύεις και θυμώνεις
Μάγκας είν’ αυτός που μιλάει με τις πράξεις
Κι όχι εσύ που `χεις ξυπνήσει με διάθεση να κράξεις
Είν’ εύκολο να σκάβεις και να θάβεις με τις λέξεις
Όσο εύκολο είν’ ακόμα μια πλεκτάνη αν θες να πλέξεις
Ματώνεις μ’ ευκολία και `να γίγαντα ακόμα
Χωρίς κανένα όπλο μονάχα με το στόμα
Βιάστηκες απόψε να με θάψεις στην βρωμιά σου
Για να `χεις κάτι ωραίο επιτέλους συντροφιά σου
Κρίμα δυστυχώς θα σ’ απογοητεύσω
Ξέρω τρόπους που δεν ξέρεις και μπορώ να δραπετεύσω
Γιατί αίμα έχω φτύσει κι άλλους τόσους έχω φτύσει
Μάγκες που το παίζουνε πως έχουν πάντα στύση
Λόγια πιο μεγάλα απ’ τα στόματα που βγαίνουν
Πληγώνουνε συνήθως και ύστερα πεθαίνουν
[Verse 3: NiVo]
Κόψε μου δύο τρεις σελίδες να διαβάσω απ’ την ζωή σου
Αν πάλι θες έρχομαι βόλτα στα όνειρα και `γω μαζί σου
Ξέρω τι σκέφτεσαι για μένα, κάποτε ήμουν σαν και σένα
Η διαφορά μας είναι όμως πως δεν είχ’ απωθημένα
Ζητάω συγγνώμη αν προσβάλω την σκληρή ζωή που κάνεις
Είναι τιμή μου να `μαι αυτός που θες με μίσος να ξεκάνεις
Κράτα μου χώρο λοιπόν, δώσ’ μου την πιο καλή βρισιά σου
Όσο θα ζω θα διασκεδάζω με την ψεύτικη μαγκιά σου