یکی تو کوچه فریاد میزنه
یکی آروم تو چاه می پره
کو دستات کو آرامشم؟
کو موهات سراپا خواهشم، گمشده
از تو تا به رویا
یک پل میزنم
روشن میشه فردا
بازم می برم
شکسته شد انگشتهای مداد رنگیم
میان آه میان بغض بین ما
مرگ داره در رو میزنه
نقاشی هامو باد می بره
کو دستهات کو آرامشم
کو موهات سراپا خواهشم گمشده؟
از تو تا به رویا
یک پل میزنم
روشن میشه فردا
بازم می برم
