[Verse 1: Enes Alper]
Ne benim ne senin elinde değil hiç bir şey
Ne çözümü var ne yolu o kadar didindim de
Ne geçti elime demem çalışmaya devam eskisi gibi
Hep diriyim beati verin estiriyim beleşçiliğim yok flow pes demedi hiç

Psikolojimi yerine getiremedim ama rapi gene yukarı nası çıkarabilirim aga

Diye düşünüyorum ezilerek hiçe sayılan o kadar adama getirisi bile paradan
Acılı yaşama kafa tutarak ölümü pеşime takıyorum ecelin öcü nasıl olacak acaba
Gеri dönüşüme tanık oluyosa peki neden içime kapanık oluşuma izin veriyor lan

Köhne ortam böyle olmaz
Bi önlem alsam dedikçe tonla insanla koptum it kopukla yokluk içinde koştuk
İstek olsa korkum içinde boşluk yaratırım dostum

[Nakarat]
Yenideen delireen
Olmak istemiyorum bırakın beni leen


[Verse 2: Taren]
Kararlarım var
Hatalarım var
Baş başa kalırım her gece kendi dertlerimle
Sal beni anlamasınlar
Sarpa sarar gecelerim ay ışığının altında
Yoruldum artık binlerce sorunla boğuştum anlık
Odam dumanlı ve kasvet bağladı bu sıktı artık
Hayallerim bile geçmişim gibi soğuk,karanlık
Yoruldum artık sonunda beyaz bir ışık var mı ?

İç yat sabah akşam
Hiç yapmam bunları bana kalsa
İsterdim kir pas bırakanlar
Ölse bile bana farkmaz (ya)
Ölsen bile bana farkmaz ya
Beynimi kemiren düşüncelerin
İçine dalıpta bi kulaç atsam da zorum var aklımdan arda kalan

Çok fazla megolaman olma
İyi oldukça ben ego bana doymaz
Hedeflerimde ve hayallerimde de
Karar benim çünkü hayat benim
Düşünüp düşünüp dur
Kaderi elinde tut
Kaybolan hisleri eskiyen hisleri
Sonunda sonunda bulV