[Verse 1]
Γυρνάει ο νους μου στα παλιά, ε
Φάληρο, σε χαιρετώ
Βόλτες στα ανατολικά
Τσάρκες ως το Χαριλάου, τσιγαρόβολτες κλεφτά
Μια πρίζα μόνιμη, την πόλη να γυρίζω
Από τα λάθη να μαθαίνω, να μη λυγίζω
Μυαλό, καρδία με γνώση να γεμίζω
Χρόνια ξέγνοιαστα με πιάνω να δακρύζω
Το πρώτο μάζεμα στα Ηλύσια θυμάμαι
Το πρώτο τράβηγμα, το πρώτο πιώμα στην καβάτζα
Μετά με το διπό στο Ληροφά περπάτημα
Το lifestyle μας αμάρτημα
Έτσι μάθαμε, μεγάλε
Λόγια μπραντό, καλή καρδία μα την πουστιά δε συγχωρώ
Κόψε τα ''man'' και τα ''men'', Ζήνων με λεν, λέρα ήμουνα ανέκαθεν

[Chorus]
Πως να με νιώσεις, πως να με καταλάβεις;
Αφού διαφέρουμε και υπάρχουν αποστάσεις
Πως να με νιώσεις και πως να με χωνέψεις;
Αφού αρνείσαι την αλήθεια να πιστέψεις

[Verse 2]
Καθώς μεγάλωνα, έψαχνα για εμπειρίες
Με τον ιστό της πόλης, αθώες συμμορίες
Μία περιπέτεια μου είπαν η ζωή
Και εγώ ξεκίνησα να τρέχω σαν παιδί
Από τότε μέχρι τώρα δεν διαφέρω και πολύ
Ίδια τρέλα για το rap, ίδια καύλα στο χαρτί
Ίδια τα αλάνια που βαδίζουν στο πλευρό μου
Μία χούφτα είναι αυτοί που θέλουν το καλό μου
Μεγάλε, μεγαλοδύναμε, χάνω την τύχη μου, βοήθα με
Χάνω την πίστη μου, την πίστη μου, δύο δευτερόλεπτα η φρίκη μου
Πρέπει και πάλι να υποστώ, να δω τη θεία δίκη μου
Να πας μπροστά μοιάζει αδίκημα
Παίρνω τις γάζες απ' τα μάτια, βλέπω λίγο καθαρά
Βγάζω και πάλι τον αντάρτη μου
Πως να με νιώσεις; Φυσάει Βαρδάρης στο κατάρτι μου

[Chorus]
Πως να με νιώσεις, πως να με καταλάβεις;
Αφού διαφέρουμε και υπάρχουν αποστάσεις
Πως να με νιώσεις και πως να με χωνέψεις;
Αφού αρνείσαι την αλήθεια να πιστέψεις