[Verse 1: Allame]
Ya Allah, ne vandal bir delikanlıymışım, geleceğin ışıl
Mülkün kapısına altın aslan başı, boynunda yüklü planlar taşır
Nasıl bi' sevda bu toprağını sat ütopyanda yaşa barışık
Bi' yanım alevler diğeri toplum cinayeti, sahipler bağırıyor: "Buna alışın!"
Aşıla umudunu ne dağlar deler, tek bırakma onu beladan beter
Taş yastığa binalar keder, gitmek yokken vedalar neden?
Yüreğim et kandan alaşım, para en yakın arkadaşım beriden
Her karışı kefen her adımı bedel, mert adamı öldürdü kan ve keder!
On yılını ver, bi' gecede yesinler yirmi yılın silikon memesinde
Buna "Hak!" diyorlar reziller, bunama kalk, hadi genç nesil gel!
Duruma bak yapay besinler, yaşayamadığın o güzel mevsimler
Artık yok, karanlık bir çağ bizler umutsuzluğa terk edilenler
Yaşa ve öl, taşı bu taşı
Bana bi' soru sorma
Hastalanma sakın, ilaç yok
Kefene yakın al bi' sene sonra, masraf etme az laf et
Şikayet etme sus, hep cebini zorla (zorla)
Kısa bi' yaşam o kadar eziyet için, diyor bu sistem harla

[Nakarat: Allame]
Kafama takılıyor onca soru
Ne için varım ki vurdular umudumu
Yolun sonu zahmet olur
Mezara doğduk her insan için budur
[Verse 2: Kezzo]
Cahiliyetten beslenir üstelik kişilik yaratıp
Dünya gibi bir gece, bir gündüz psikolojiler on kocalı Hürmüz
Kim çok yedi? Kim tok? Bebeler ping pong oynamadan büyüyor
El kaydırıyor, cepte kuruş yok
Ama kapitalizm sana her gün para saydırıyor
Say, yıllar boyu sahip olmak istediklerin için çalış sonra vay hâline
Küskün aynalar, göz altların mor, alkol hep danışman
Civarda kanlı hep çatışma, karayla ak neden barışmaz?
Yarayla çık bu dağı çocuk, gıd-gıdak etme, sorgula!
Gelip yakana yapışır aklına takılan küçük bi' şüpheci kurt
Seline katıp o derine batırır dişini sistem tam da bu!
Gününe, gecene, sözüne, hecene sataşır amma der "Bu huy!"
Pis bi' kist insan güruh beden boş olmazsa ruh
Kurşun kimi vursun? Yak kibrini kurtul o bozduğun oyun da sürsün
Maşallah bomban çok güzel olmuş, ettiniz her yeri dümdüz
Kör süngüm, bir kalemim var ama değiştirmiyor dünyayı
Pembeleştirmiyor rüyayı, sürgün her saat, her gün!

[Nakarat: Allame]
Kafama takılıyor onca soru
Ne için varım ki vurdular umudumu
Yolun sonu zahmet olur
Mezara doğduk her insan için budur