[Verse 1]
Bir çocuk düşün, okula gitmek için uyanıyor
Çalan alarm değil, siren sesi bağırıyor
Babası işte, eve gitmek için zaman yok
Bir kardeşi, bi' annesi, hepsi sarılıp ağlıyo'

Saniyeler sonra çocuk kanla tanışıyo'
Düşen bomba; annesiyle kardeşini ayırıyo'
İşte böyle savaş. Şansı olan sıyırıyo'
Bu çocuğun bu dak'kadan sonra kimseye hayrı yok

Enkaz altında tam 12 saat sıkışıyo'
Uyandırmak için annesiyle boş boş konuşuyo'
Suratı tozlu, yukar'da köpekler havlıyo'
Babası gelmiş, çocuğu bi' asker çıkartıyo'

Sevinsin mi, üzülsün mü adam, dövünsün mü?
Diyor ki: "Oğlum unutma; anneler ölümsüzdür
Çocuklar günahsız, mekanları cennettir"
Diyor ki: "Oğlum büyüdün, artık sen bir erkeksin."

[Hook](x2)
Bu yüzün niye dargın? Bi' gel içeriye, anlat o zaman!
Bu gönül tek kaldı, atıp hep içine oldu yalan

[Verse 2]
Oynuyordum bu sokaklarda ben misket
Adım Ali, on yaşındayım, hayalim basket
Miğferim yok, inşaatta bulup taktım kasket
Yaşam zor artık; annem ve kardeşime hasret

Bilmediğim bi' yerden bahsediyor babam;
Or'da savaş yokmuş, or'da ölüm, or'da bomba, kasket
Bir de çocukların odaları varmış, her gün yağmurluymuş hava
Güneş yokmuş hiç, hep kasvet

İlk defa deniz görüce'm, ben çok heyecanlıyım
Balıklarla yüzüp vapurlara bin'ce'm
Babam diyor ki: "Annen hep bizimle gelcek
Gittiğimiz yerde gözyaşların bile dincek."

Umut yolculuğumuz İzmir'den başlıyordu
Deniz güzel fakat tekne biraz su alıyordu
Can yeleği için insanlar neden savaşıyordu?
300 kişiydik ve kimse yüzme bilmiyordu
[Bridge]
[?İnsan savaşıyordu?]
[?]

[Hook](x2)
Bu yüzün niye dargın? Bi' gel içeriye, anlat o zaman!
Bu gönül tek kaldı, atıp hep içine oldu yalan

[Outro]
[?]