Paul de Munnik
Wees De Lente
Wees de lente, vrees het verre
Kus het nieuwe pasgeboren
Laat je horen schreeuw de pannen van je longen
Het ontwaken net begonnen

Alles nieuw en onontgonnen
En daar ga je en daar sta je
In een weiland boterbloemen

Wees de lente los de remmen
Geef je over aan het vrije
Ik ben bij je en ik hou je
En ik laat je en het kleurt je en het staat je
Even adem en daar gaan we
En we hollen en we rollen
Door een weiland boterbloemen

Laat je paarden in galop
De velden en het strand verkennen
Laat ze briesen laat ze bruisen
Laat ze met losse teugels rennen
Laat de katten krols en speels
Elkaar het hoogste lied miauwen
Laat de eenden in de sloten
Elkaar kopje onder douwen

Want het leven moet beginnen
Zoals het elke dag begint
Als je maar ziet, als je maar durft
Want hij die wagen wil die wint
En hij die vinden wil die slaagt
En hij die weten wil die vraagt
En hij die rijker wil die geeft
En hij die leven wil die leeft
Hij die leven wil die leeft

Ik ben de lente niet te temmen
Ik neem je over en ik streel je
En ik heel je
Ik kus de blos weer op je wangen
Je laat me bij je onbevangen
Want het leven is verlangen
Dus geef maar toe en kom me zoenen
In m'n weiland boterbloemen
Dus geef maar toe en kom me zoenen
In m'n weiland boterbloemen
Wees de lente
Wees de lente
Leef de lente