Paul de Munnik
Bern
Laat ons even
Heel even
Het leven ontsluiten
En de mensen en de wereld
Zetten wij zolang buiten
Want wie weet er nu beter
Dan wij hoe het moet
Hoe het leven te leven
Wie er slecht is en goed

Laat ons lachen om wat alleen
Wij maar begrijpen
Om ons gedeelde verleden
Dat de tijd had te rijpen
Laat ons open vertellen
Van de shit die we zagen
En we spugen op lelijk
En we bijten en klagen

Het leven besproken
Bij smeltkaas en stokbrood
De zon zakt de stad uit
De pannen zijn heet
Vrienden voor altijd
Bij Bern op de Nieuwmarkt
Worden als je niet oppast
In de gloed van de wijn
Nieuwe plannen gesmeed

En we gaan nog niet weg hier
We gaan nog lang niet betalen
Want ons leven is goed hier
In onze mooiste verhalen
Laat de wijn nog eens komen
En laat de klok nog eens stilstaan
Laat de man met de rozen
Nog eens aan ons voorbijgaan

Het leven besproken
Bij smeltkaas en stokbrood
De zon allang onder
Maar dat zien we echt
En we zweren op alles
Op al wat ons lief is
Dat we vrienden voor altijd
Dat we trouw tot de dood
Maar dat hoeft niet gezegd

Opeens staan we buiten
Opeens is er afscheid
Met man hug en ruggeklop
En een enkele zoen
Het leven besproken
Bij smeltkaas en stokbrood
We verdwijnen de nacht in
Maar we verdwijnen nooit echt
Moeten we snel nog eens doen
Ja, echt snel nog eens doen