Faberyayo
16bit dromenland
Ik wil verdwijnen in een Nintendo spelsysteem
Van exact en precies 16 bits maak me één met de mainframe
Ja op pixels en op chips, op het alledaagse: neen
Yoshi’s Island, Hyrule, Mana, daar wil ik heen
Ik wil één worden met zijn gezellige plastic, zijn niet bedreigende grijstint
SNESje pak me bij de hand en neem me mee op reis vrind
Ik heb L en R, select en start, A, B, X en Y zin
En die pijltjesknop, noem ik een verwijzing
Ik wil uren koekeloeren, naar je rondige contouren
Bergen gekke cartridges vol verwondering aan je voeren
Ik wil karten, ik wil Skyfox, ik wil controllers met snoeren
Schieten op robots in outerspace met die bazooka die enorm stoere
Ik wil offline, ik wil Street Fighter, Mortal Kombat zonder bloed
Super Mario Allstars, prinses incluis met die blonde snoet
Naast de power-knop een gezonde rode gloed
In Super Metroid wakker worden als ik me ogen open doe
Seamus, Zelda, Luigi, Kirby, Donkey Kong en Diddy
Het gehele ouvre met mijn koffers en mijn prinses
In een mystic quest, nooit meer realiteit
Ja, ik vind het best