[Verse 1]
Σ' αυτό το χάος μας κανείς δεν περιμένει
Μονίμως κερδισμένοι, άριστα εκπαιδευμένοι
Όλοι γύρω σου κοιτάνε σαστισμένοι
Όταν σε δεύτερα τριάντα αφήνεις πίσω ό,τι σε δένει
Πήρες χαμπάρι ότι ζεις στο περιθώριο
Μια μέρα βροχερή με γλίτσα στο πεζοδρόμιο
Δε χανόμαστε, κρατάμε γερά
Γιατί ο δρόμος ανατρέφει τα σκληρότερα παιδιά
Του '90 γενιά αλά ελληνικά
Τζίνα στα δημοτικά και μαγκιές στην Πρασιά
Σιλικόνη στα τσι-πάπου, σκουλαρίκια στ' αυτιά
Πες μου τη δισκογραφία ή βγάλ' την μπλούζα, γενιά (βγάλ' τη)
Έχεις δυο μάτια που αλήθεια έχουν δει
Κι οι δικοί σου σ' αγαπάνε κι όταν είσαι ταπί (το ξες;)
Άσε τον φλώρο να νομίζει πως ζει
Με την μπέμπα στην μπέμπα τρέχει στην παραλιακή
Στ' ακουστικά σου τσόγλανων μουσική
Ιερή σαν σχέση που 'ναι αληθινή (αληθινή)
Ενώ καριόλες κυνηγάνε εξασφάλιση
Καθόλου αγάπη, μόνο πούτσα κι εκμετάλλευση
Δίχως φράγκα, με δικαίωμα στο όνειρο όπως όλοι τους
Φιλόδοξα φτωχόπαιδα που παίζουνε τον κώλο τους
Θες να μάθεις ποιος είμαι; τράβα ρώτα τους
Ο ένας μες στους τόσους που εξιστορεί το story τους
[Chorus]
Μου λένε «ΛΕΞ, όρμα τους, γάμα την εικόνα τους»
Πώς θα τη χαρακτήριζα; Μουσική για τσόγλανους
Ελλάδα φτώχεια, αμφίβολο το αύριο
Μαθαίνει πιο καλά όποιος μαθαίνει με το άγριο
Μου λένε «Όρμα τους, ενάντια στη μόδα τους»
Πώς θα τη χαρακτήριζα; Μουσική για τσόγλανους
Ελλάδα φτώχεια, αμφίβολο το αύριο
Μαθαίνει πιο καλά όποιος μαθαίνει με το άγριο

[Verse 2]
Αν δε γνώριζα ίσως να την πατούσα
Μα όσο με θυμάμαι πάντα βρώμικα χτυπούσα
Δεν κοιμόμουνα καλά τις φορές που μασούσα
Πατάω σ' ηχητικά χαλιά με σκατωμένα παπούτσια
Κι έχω μέσα μου ορμές, παλιές σαν την Ακρόπολη
Με φούσκα το κεφάλι, κατηφορίζω την Μπότσαρη
Αυτές οι σκέψεις μου γαζώνουν σαν αμάξια
Αλήθεια ή παράνοια; σκιές τα εργοτάξια
Με φτιάχνει να μυρίζω Θερμαϊκό περπατώντας
Γι' αυτό νιώθω πιο καλά όταν πλησιάζω στην Όλγας
Με ρωτάνε τι συμβαίνει κι η Σαλούγκα ασχημαίνει
Δε γνωρίζω, αυτή η πόλη μοιάζει βομβαρδισμένη
Ρομαντικά κόκκινα φώτα να χαίρονται οι φαντασμένοι
Κι εμείς μες στα συντρίμμια της καλά καβατζωμένοι
Το φτύνω στα μικρόφωνα για όποιον καταλαβαίνει
Πως θα τρέχανε ακόμη αν ήμασταν ενωμένοι
Έχω το πλάνο μου και τσόγλανους μαζί μου γι' αυτό
Το colpo grosso, την τέλεια κομπίνα στο μυαλό
Θα γίνουμε αδερφέ μου μία νύχτα στο υπόγειο
Με γάντια και σκουφιά μπροστά απ' το χρηματοκιβώτιο
Όνομα κωδικό «Απόδραση απ' τα σκατά»
Ένα εξωτικό νησί και δυο νταλίκες λεφτά
Απ' τα παλιά θα θυμόμαστε μονάχα τα καλά
Σαν το καλοκαίρι του '11 στο πάρκο του Φωκά
[Chorus]
Μου λένε «ΛΕΞ, όρμα τους, γάμα την εικόνα τους»
Πώς θα τη χαρακτήριζα; Μουσική για τσόγλανους
Ελλάδα φτώχεια, αμφίβολο το αύριο
Μαθαίνει πιο καλά όποιος μαθαίνει με το άγριο
Μου λένε «Όρμα τους, ενάντια στη μόδα τους»
Πώς θα τη χαρακτήριζα; Μουσική για τσόγλανους
Ελλάδα φτώχεια, αμφίβολο το αύριο
Μαθαίνει πιο καλά όποιος μαθαίνει με το άγριο

[Bridge]
Είμαι γύρα για χρήμα, ρίμα ως το τρίμμα
Το φαινόμενο, Ronaldo Nazário de Lima
Κι έχω πάντα την ευθύνη για όσα πάθω
Θα με βρεις στο ρκο-πά αργά τη χτα-νύ σαν τον Λιάκο
Είπα στον παραγωγό «Μη με κρατάς πίσω όταν έχω να πω»
Μου 'πε θ' αναγνωριστώ, όταν συγχωρεθώ
Κι αν αργήσει αυτό, μέχρι τότε
Μέχρι τότε

[Chorus]
Μου λένε «ΛΕΞ, όρμα τους, γάμα την εικόνα τους»
Πώς θα τη χαρακτήριζα; Μουσική για τσόγλανους
Ελλάδα φτώχεια, αμφίβολο το αύριο
Μαθαίνει πιο καλά όποιος μαθαίνει με το άγριο
Μου λένε «Όρμα τους, ενάντια στη μόδα τους»
Πώς θα τη χαρακτήριζα; Μουσική για τσόγλανους
Ελλάδα φτώχεια, αμφίβολο το αύριο
Μαθαίνει πιο καλά όποιος μαθαίνει με το άγριο
[Outro]
Μουσική για τσόγλανους