[Verse 1]
Παίρνω καινούρια ζευγάρια παπούτσια χωρίς τα παλιά να χαλάσουν
Μα αυτό που ψάχνω όλα τα φράγκα του κόσμου δεν μπορούνε να τ' αγοράσουν
Η ψυχολόγος μου λέει τα παίρνω βαριά και τ' αφήνω να μ' επηρεάζουν
Της λέω «Δεν ξέρω αν γίνεται κάπως αλλιώς, θα πω σ' άλλους αν θέλουν να το δοκιμάσουν»
Ζω με εγρήγορση, μαρσάρω στην κίνηση
Θέλω κι εγώ μια ζωή σαν να βγήκε απ' την πιο ηλίθια διαφήμιση
Stress free, stress free, σαν να μην είμαστε άνθρωποι
Μη λες πως θα γίνουμε θρύλοι, πες μου απλά πως θα ζήσουμε άνετοι
Τ' αλάνια όπου κι αν πιστεύουν ζούνε για να δραπετεύουν
Γεια χαρά/salam alaikum, Θεσσαλονίκη escape room
SKG holdem, τρίφυλλα, κέντες και χρώματα
Στον Θερμαϊκό έχει πτώματα, πάνω στα κάστρα έχει χαρακώματα

[Chorus]
Κι εγώ γυρνώ δίχως σκοπό σαν βραδινό αστικό
Κι αφού έμαθα να επιβιώνω, έχω ελπίδες να μάθω να ζω

[Chorus]
Κι εγώ γυρνώ δίχως σκοπό σαν βραδινό αστικό
Κι αφού έμαθα να επιβιώνω, έχω ελπίδες να μάθω να ζω

[Verse 2]
Φοράω τσαντάκια πριν γίνουνε μόδα, μες στην καρδιά της πόλης σαν τον Hova
Όλα γυρίζουνε γύρω μου πολύ πριν να πάρω την πρώτη μου ρόδα
Μου λένε «Τι θες πιο πολύ;» Να κάνω τη ζωή μου καλύτερη
Δεν εύχομαι πόνο σε κανέναν, το ξέρουνε ακόμα κι οι αντίπαλοι
Οι φίλοι μου με αγαπάνε κι όμως νιώθω απέναντι
Η μοναξιά του τερματοφύλακα πριν το φορ να εκτελέσει το πέναλτι
Το βράδυ είμαι καλύτερα, λες και με φυλάνε τα αστέρια
Αλήτες, γρανίτες και ηλεκτρολύτες, λατρεύω τα καλοκαίρια
Ρωτάνε πώς είναι να ξέρει ο κόσμος σκέψεις που έκανες κάποιο ξημέρωμα
Τι να σου πω; Απ' όσο γνωρίζω, συνήθως τα φώτα τυφλώνουν τα έντομα
Αν είναι να φύγω, δε θέλω να φύγω με απωθημένα
Διασχίζω την Όλγας μεσάνυχτα κι έχω τα φώτα σβηστά και τα φρένα σπασμένα