[Hook: Doe Maar]
Knoop je jas dicht, doe een das om, was eerst je handen
Kam je haren, recht je schouders, denk aan je tanden
Blijf niet hangen, recht naar huis toe, spreek met twee woorden
Stel je netjes voor, eet zoals het hoort en zeg "u"

[Verse 1: Fresku]
Ik was zeven
Jaar in Curaçao daar ging ik leven
Mama miste heel m'n leven ging de mist in even
Het maakte mama weinig uit hoe erg ik ook smeekte
Ik moest naar papa toe, want papa zou me richting geven
Veel mensen oordelen van de zijlijn
Maar hij moest een vader en een moeder tegelijk zijn
Zwoegend draaide papa ploegen om z'n kids te voeden
Ik was droevig vaker op mezelf want ik miste moeder
Dagen werden maanden en de maanden werden zwaarder
Weliswaar had ik mijn vader maar m'n ma die was al jaren weg
Dus wie veegt er nu m'n tranen weg? M'n vader zegt
Ik ben veel te timide dus nu moet ik op karateles
Karateles mocht ook niet baten en dat bleek toen ik op school door een groep jongens vaker in elkaar geslagen werd
Papa wilde weten wie die jongens waren
Hij bracht me dagelijks naar school, ik hield m'n mond en keek stomgeslagen
Een bange kerel, ik was veilig in m'n eigen wereld, weinig leren
Eigenzinnig, bezig met m'n eigen dingen, tekenen en schrijven
Binnenblijven, stripverhalen lezen
En m'n vader keek dan naar m'n cijfers, niet m'n vaardigheden
Ookal kon ik vele talen spreken
En was ik supercreatief en was ik nooit bezig met narigheden
Zelfs niet in m'n tienerjaren
Dus ik verpestte het op school, maar gooide krantjes toen die jongens aan het dealen waren
Want papa leerde discipline aan me, zie je aan me, mixte fantasie met discipline door muziek te maken
Ik doe de dingen die ik doe met ogen dicht, focus ik, denk maar niet dat Fresku aan het dromen is
En denk maar niet dat er maar een route naar Rome is
Papa denk maar niet dat mijn succes in m'n scholing zit
Papa je vergiste je
Ik droomde niet, want mijn realiteit van nu, is de fantasie van gisteren
Papa!
[Hook: Doe Maar]