[Verse 1]
Raffine taş yürekli oğlum anla
Dehliller sefildir, bedenim ölse ruhum kalır
Yestimler kefildir
Yazılan her kuramda dehşetengiz haykırışlarım
Yankılandı durdu en derin bakışların
Canımı aldı kuranı hak getir
Canımı aldı gözüne bak ve işini bitir
Dönsün dünya çünkü genç adam elinde mikrofonla son deminde
Yaşadım öldüm bıktım hurilerden düşlerimde insanoğlu
Yeryüzünde kan havzalarda birikivermiş
İçine sinmiş meçhul kimliğin
Kemiklerin sıvayı delmiş
Sen bir kez dua edince ölüler şaha kalkıp isyan edermiş
Putperesti nerede görsem tanırım
Tanrı koydu başıma bu filtre gözlerim
Nakledildi gizli maksadım bu şarkılarda
Rakımın amına koydum çıkılmaz denen bu karlı dağda
Her bir yare mendil sallamakla
Karı bulamadan göçtü gitti kavuştu Hakk'a
Raffine şarkı söylemekten ışıklar söndü gözlerinde
Blackjack oynamaktan şuuru dönmüş
Her kumarbaz en başından öldü (Bizle)
Sözlerimi izle

[Chorus]
Sefiller orduyla alınan yol değil
Duruş ve söz verirdim kuşkum olmasaydı gözlerinden
Özünüzden dönmeniz kaçıncı?
Son bulurdu haykırışlarım aşkınızdan kuşkum olmasaydı
[Verse 2]
Pandik attı bitirim eller çaresiz bir gence bedeni
Otuzu aşkın amma bence beyni körpe çarpık ilişkimde
Farklı sahte sevgi sözcüklerim bak bir ömür serdim
Önüne anlatılmaz dertlerim belleğimde saklı
Yasaklı her günümde direkten döndüm her nefeste
Belki bin kez öldüm anla zamanlamıştım hayatı
Vakti vardı her şeyin battı güneş söndü fehrim bir mesajda
Defolu biçilen her kumaştan aldım komisyon
Herkesin cebinde misyon artık moda
Her bir ferdi tahlil etti gözlerim, yerde yatan ömrüm
İnsan suretiyle taksim ortasında taciz eden eller
Doğuştan sakat beyinler ben gelen emirler
Raffine bastırır durur, en kralınız has durur
Kastırır Rap’im DJ'im Zet'imle
Unutma lan betimleyendir betimlenen her resimde
Yetinmeyendir yaşama son veren
Bugüne kadar gelen en embesil nesilde
Beş kulaç derinde, eklem yerin elimde
Yürüdüm her yolun sonunda mikrofon benimle

[Chorus]
Sefiller orduyla alınan yol değil
Duruş ve söz verirdim kuşkum olmasaydı gözlerinden
Özünüzden dönmeniz kaçıncı?
Son bulurdu haykırışlarım aşkınızdan kuşkum olmasaydı
[Verse 3]
Yandı söndü ışık bal ve kaşık elimde
Sözlerim ve ben yaşarız en derinde
Konserimde duvar ve ben iyidir dandik kalabalıktan
Ancak olsa bari dost dediklerim de gari
Stok tükendi dostuna güvendi herkes
Fakat yenildi sarmaşık ilişkiler misali
Denge kuramadan tökezledi bak bu paronayak ruh hali
Emekleriyle bilenen bir dilekti
Standart yurdum insanı ve benliğin de gizli saklı acısına bal dökülmüş
Ben de kendi hali kitlesinde bir ezgidar kurmuş
Hakeme hep bir güçlü deterjan etki etmeye çalışmış
Sinmiş bedenime ve karşı koymuş lekem benle yaşamak istercesine
Her bir kelime dönmüş eksenimde kalkmışım birkaçını yazmışım bi’ kağıda
Söylemişim bi' şarkıda sen ne dinlediysen karına
Hatırda kaldıysa birkaç kelam babında
Yanına al azık misali çıktığın her bi' yolculukta
Yaşamak kalabalıkta bana bir alabalık hissiyatı tattırır
Hat safhalarda acıya direniş gösterir

[Chorus] (x3)
Sefiller orduyla alınan yol değil
Duruş ve söz verirdim kuşkum olmasaydı gözlerinden
Özünüzden dönmeniz kaçıncı?
Son bulurdu haykırışlarım aşkınızdan kuşkum olmasaydı