[Intro]
Raffineri Underground, yeah, 2007

[Verse 1]
Kaybolmuştum, peşime düşüp yoktu bulan
Hep bi' tekme yerdi zaten
Onun adı savrulup duran
Artık ancak içimde kin olursun
Herkes gibi kim olursun, yaklaşma, boğulursun
Sana dur demek zamana dur demek gibi
Hep bi' komut yağdırırdım, pişmanlığım henüz yeni
Gurur denen limandan uzaklaşır benim gemi
Yalnızlık oyunlarıyla doldurur cebi
Demişsin ki unutsun
Zaten yakıp resimlerini atmosfere karıştırdım
Artık sen de bir bulutsun
Yalnız bir pişmanlık var içimde
Anılarımız taze
Gölgem gibi yokluğun peşimde
Kandırırdım kendimi
Kedi gibi sırnaşırdım avuntulara
Defalarca çıktım ringe, yenik düştüm duygulara
Kendi gidip yüreği kalmış
Tutup tutup kendini ağlarmış ölüp duvara

[Chorus] (x2)
Kendime bi' yol çizip ilerlemem gerek elbette
Artık durulmaz bu şehirde
İçinde sen varsan eğer terk-i diyar eylerim
Çare yok beklemekte
[Verse 2]
Duvarlar ördüm kendime
Korkularımı itip kalktım kurtulurum diye
İnzivaya çekilip
Seninle ilgili ne varsa yitirip
Bir uyku istemiştim sadece
Ancak gözlerimi kırpamazmışım bile
En sonunda "Tamam" dedim
"Onun inadı benimkinden yaman" dedim
Bir harfiyat yapılmış sanki üstümde
Her şeyi bi' kılıfa uyduran ben
Bocaladım demin
Çelişkiler bende o kendinden emin
Rapçiden satılık duygular
Hor kullanılmış ve boşu boşuna oluşmuşlar
Utanmazmış hepsi, bir bedene doluşmuşlar
Geçen zamanla yıpranıp
Birçok devirler atlatıp yorulmuşlar
Evimde sessizlik, dışarıda yağmur var
Damlalar düşüp ölürken
Bi' yerde var olduğunu bilirken ben
İsterim ki zaman dursun
İsterim ki kapıma elin vursun
Hayatımdaki tek kusursun

[Chorus] (x4)
Kendime bi' yol çizip ilerlemem gerek elbette
Artık durulmaz bu şehirde
İçinde sen varsan eğer terk-i diyar eylerim
Çare yok beklemekte