[Verse 1 {Μηδενιστής}]
Ζουμε στην κοψη στην αλλη οψη υποψιν
Εχουμε διακοψει και γιαυτο εχουμε προκοψει
Στο περιθωριο στο γαμημενο εμποριο ΧΥΣΙΑ
Μιλουν για ερωτες μιλαμε για γαμησια
Καθε μελανι ιστορια αλανι
Για καποιον που χασαμε η καποιον που χει μαλλον πεθανει
Το στομα μας κλειστο δεν δινουμε
Την γλωσσα μας την καταπινουμε το στριβουμε το στορυ πινουμε
Ειμαι αυτο που βλεπεις η μια οψη
Ζω στην κοψη υποψιν εχω διακοψει εχω αποκοψει
Δες πως με περαστικες μοδες η ζωη στις δυο ροδες
Δεν ταιριαζω σε καλουπια και κανονες
Απροσαρμοστοι μαλλον εχω αποψη
Αυτη ειν' η μια οψη που να δεις την κατοψη
Αυτο ειναι ραπ και εχουμε εξαπλωση
Αλλαζουν το σκοπο του ραπ θελουνε τα σαγονια τους εξαρθρωση
Ειμαι απ τα 90's τοτε να δεις τρεχαλα
Φερναμε μπορα στο γαμηδι τωρα ουτε ψιχαλα
Τα verse κρεμαλα μα τωρα η Σαρα και η Μαρα
Τα verse του καθε Παπαρα Αμερικανοφιλου Ελληναρα
Δεν αλλαζει το παιχνιδι μην γελιεσαι
Δεν γινεσαι Hip Hop, γεννιεσαι Δεν γινεσαι κι ας χτυπιεσαι
Δεν αλλαζουμε και εμεις θα μαστε απεναντι
Η ιστορια συνεχιζεται και θα 'ναι αξεχαστη

[Verse 2 {Solmeister}]
Γραφω συναισθηματικα μονο
Γραφω οτι ξερω καλα, γιαυτο οτι και να γραψω γραφω πονο
Αυτο που ακους τωρα το γραφω οταν θυμωνω
Και ειναι στεναχωρο και αυτο καθως τα κοκαλα στον ταφο τους χωνω
Τους κατουραω στα ματια και οσο πουλαν την ψευτια
Εγω ροκαρω σαν τα ξυλινα σπαθια και αφηνω πισω κουφαρα
Κανουν ραπ για κουταβια, μετρανε φραγκα
Μα δεν τους ακουνε ουτε ειρωνικα
Αλλα να μη υποτιμας γιατι ειμαι φαντασμα απο το ραπ δεν χαθηκα
Στοιχειωσα το παρασκηνιο πισω απο τα φλαας
Και οσο και να προσπαθησεις σαν ισους να μας προβαλεις
Εγω και συ θα ξερουμε καλα ποιανου το στυλ πουλας
Γιατι ξεχαναν οι μουναρες πως ειμαι χωρις κιθαρες
Πηραν φορα και μιλανε για μπαρες οι αδερφαρες
Βλακα αμα θελω βαφω ματι βαζω φουστα και τακουνια
Και σκαω στο live σου ψημενος για να ανοιξουμε ρουθουνια
Ποιος γαμα την φαση; Κουναγα το An στα 17
Και ησουν φαν η ησουν στην κουνια
Και το γεγονος πως ειμαι αλλου πια
Ειναι γιατι αφενος δεν μπαινω σε καλουπια
Αφετερου στην σκηνη παιζεις εσυ.. Πες μου τι στον πουτσο ακουν πια??
Και το κουπλε αυτο παει για τον τον...
(Ειναι για σενα λεω εσυ εισαι αυτο το τιποτα που ακουστηκε)
Γαμα την σιωπη τον αμνων Ειμαι η φωνη των αγνων
Ειμαι ο πριγκιπας των ρομαντικων!
Τεντωμενο σχοινι ζωη για τους λιγους
Εισαστε εφημεροι το παιχνιδι ανηκει στους θρυλους
Ειμαι απ τα 90's τοτε να δεις τρεχαλα
Δεν ανοιγουμε μπουκαλια τα κερναμε σε κεφαλια
Τα βραδια μας την ιστορια μας γραφουν τα αλανια μας
Οι δρομοι κατω απο τα παπουτσια μας εχουν ματωσει
Ζουμε στην κοψη στην αλλη οψη υποψιν
Εκπεουμε απειλη οταν το θελουμε το ξερουνε

[Verse 3 {Μηδενιστής}]
Ζουμε στην κοψη στην αλλη οψη υποψιν
Εχουμε επιδιωξει το συστημα να μας διωξει
Εχουμε πιει εχουμε σπρωξει
Εχουμε κοιμηθει οπου εχουμε στρωσει
Εχουμε ευθυνη εχουμε γνωση
Γυρω σας υποπτοι και μονο που αναπνεουμε
Εκπνεουμε απειλη οταν το θελουμε το ξερουνε
Τενωμενο σχοινι ζωη για τους λιγους
Εισαστε εφημεροι το παιχνιδι ανηκει στους θρυλους
Ζουμε στην κοψη αυτος ειναι εθισμος
Ειμαστε αλητες αυτος ειναι θεσμος αυτο ειναι οργασμος
Ειμαστε ραπ και οχι οικος μοδας
Ο δρομος σας πασαρελα πουτανες ο δικος μας αγωνας
Ζουμε στην κοψη την νυχτα τσακαλια
Δεν ανοιγουμε μπουκαλια τα κερναμε σε κεφαλια
Γραμμενα ατοφια και πνιγμενα απ τα ντουμανια
Μεγαλος ηρωας η σχολη μου το χαλια χαλια

[Verse 4 {Solmeister}]
Σου μενει η αλλη οψη αποψη που ρθε να διακοψει τοο
Ξεπεσμο και την πτωση στοο λυρισμο και στο χωσιμο
Οσοι δεν δωσαν βαση βρισκονται στην κοψη και αποψε θα δωσει
Αφορμες να νιωσουν το καψιμο απο το μπασιμο
Θελω να ανοιξουμε πληγες θελουν δραμα
Κοβουν την τραπουλα αλλα στα φυλλα που μοιραζουν δεςς
Ο Βαλες εχει το S για γραμμα
Και ο Ριγας χανει το στεμμα του και την Νταμα
Στην πρωτες στροφες του verse
Για πες τους τωρα για ακομα μια φορα
Για παρτε φορα για να δειτε πως θα κοψω φτερα
Και η διαφορα μας ειναι πως ημουν η νεα γενια πριν γινω 19
Και ειμαι ο λογος που ακους πιτσιρικαδες τωρα
Ζουμε στην κοψη τις ωρες αιχμης
Τα ασθενοφορα φερ'τε σε κατασταση αναμονης
Πες τους το τωρα ειναι ο πριγκιπας και ο μεγαλος ηρωας
Του μελλοντος και του παρελθοντος το σημειο δομης
Τεντωμενο σχοινι ζωη για τους λιγους
Εισαστε εφημεροι το παιχνιδι ανηκει στους θρυλους
Ειμαι απ τα 90's τοτε να δεις τρεχαλα
Δεν ανοιγουμε μπουκαλια τα κερναμε σε κεφαλια
Τα βραδια μας την ιστορια μας γραφουν τα αλανια μας
Οι δρομοι κατω απο τα παπουτσια μας εχουν ματωσει
Ζουμε στην κοψη στην αλλη οψη υποψιν
Εκπεουμε απειλη οταν το θελουμε το ξερουνε