Is tá gairdín mín milis ag Bidín taobh thall den chlaí
Fásann ullaí ar chranna ann a bhaintear faoi dhó sa mbliain
Ta na rósanna meala ag na meachain ins gach ceard dhá dtéim
Is an siúcra donn craite ar a mblaiseann Bideog den bhia

Is a Bhideach na gcarad, tuig feasta nach súgradh é
Ó shíl mé tú a mhealladh le bladar deas ciúin mo bhéal
Óra thug mo chroí gean dhuit, ar a mhalairt ná diúltaigh mé
Is gur rímhór mo ghean ort seachas cailíní deasa an tsaoil

Is milse póg Bhideach na uiscí Loch Éirne ar fad
Ná an chéad scoth den chruithneacht is í fuinte as úr-mhil bheach
Tá an bhráid aici is gile ná an eala ina luí sa nead
Is gur le do rós-bhéilin mheala a mheall tú na céadta fear

Is rachad go Gaillimh go gceannóidh mé gairdín úll
Agus loingeas ar farraigí le haghaidh bheith ag déanamh spóirt
Ar filleadh ó Shligeach dhom agus leide bheag a fháil ina cóir
Is dheamhan a gcónód fán bhealach go mblaisfead de phóg mo stór

Is má bhí mise folamh dar m'fhocal ba mhór an scéal
Is a liachtaí bean deas a thug taithneamh do ghlór mo bhéil
Dhá mbeadh sé ag cur seaca, ag cur sneachta ins gach ceard den spéir
Ach tusa bheith i m'aice is ní aireoinnse buaireamh an tsaoil

A Bhríd Thomáis Mhurcha, ó, molaimse an barr leat féin
Le gile le finne le deiseacht is áilleacht scéimh
Do chúilín deas triopallach is é fite ina thrilseáin óir
Is an té bheadh gan amharc go ndéanfadh sé soilse dhó
Is a Aonmhac Mhuire chuir an cuileann tríd an bhféar ag fás
Nach mise an trua Mhuire is mé ag cailliúint na ngéag le grá
Má tá sé inár gcinniúint nach féidir linn a chéile a fháil
Bíodh tusa i do choinneal is beidh mise i m'fhéileacán