[Intro]
Eyvah, adımımı attığım her yer olmuş bin bir diken
Boş kafadan çıkar her gün bin bir türlü sesler
Bırak tutma o da gitsin cıvıtanlar kafa ütüler
İnanma bugün doğruyum diyen yarın arkadan gömer

[Verse 1]
Beati sırtladım koşup gittim dağlara
Yaktım attım hataları artık sen de bir sus la
Sırra kadem basıp kaçtım namı-diğer Houdini
Yasak elmayı yedim, fırlattım attım çekirdeği
Kanayan yara gibisin, bir de durmak bilsen
Tatava yapma, bir de yerini bilsen
Hayatın boş olduğunu anlayana kadar çocuklar gibi şendik
Rapimi saldım çayıra ezile ezile ezmeyi de öğrendik
Öğrendik öğrenmesine yine de yetmez, nice ömürler biter dertler bitmez
Eleştirel bakış açını da al gel koçum işte tam şu taraftan siktir

Temiz kalplisin ama masumluğun bu devirde çakallara yemdir
Diktir, ruhundaki patlak zarı güzelim senin gibiler keklik
Ma-ma-ma-ma-ma-ma-ma-ma-ma misali çat kapı geliyorum
Çıldırdım mı kudurdum mu sormalı mı, sormamalı
Sarmalı mıyım, sarmamalı
Yargılama dostum sömür (ey)

Nefesin buram buram nefret kokuyor lanet olasıca pislik
Respekt derler bana benim gibisi bu jenerasyonda tektir
Autotune’um kulaklara bam bam, bam bam bam bam tecavüz eder
Zaten alışığız biz de, pek pek pek pek yeni bir şey değil

[Chorus]
Ghetto değiliz ancak gözlerimiz de kör değil
Manzaram alev alev, kül olmuş sağım solum
İnsanlık öleli ise asırlar olmuş
Çekinme aslan, alın donumuza kadar