[Verse: Tsaki]
Έχει πεθάνει η παιδική μου πλευρά
Και έχω 2 μήνες να με ψάξω έστω ψυχολογικά
Κοίτα τα χέρια μας γράφουν, απλώνομαι στο λευκό χαρτί
Μονάχα πάτα repeat, αυτό μου αρκεί
Νύχτες γινόμουνα 'χω λιώμα
Και ό,τι σκατά σκεφτόμουνα έχω ακόμα
Αδυναμίες τι να κάνω τώρα, αφού την πάθαμε πονάμε
Και εφόσον σου αρέσει να πονάς σου το γυρνάμε, ξεχνάς
Ποιοι σου φέρθηκαν σωστά, για ποιούς μιλάς;
Τα έχεις χάσει; Κάθε γαμημένο αλλά δικές σου πράξεις
Είσαι απλά πουτάνας γιος, εντάξει γιατί
Φταίει που σε άφησα προτού καν ωριμάσεις μουνί
Την έχεις δει επειδή με ξέρεις και καφιέσαι
Έχεις τη λογική του απλά γαμιέσαι
Μιλάς, χοντρέ για ’μάς, ξεχνάς, απλά θυμήσου
Κομπλεξικό σε έχει κάνει η εμφάνισή σου
Και λογικό να μην κρατώ σχέσεις μαζί σου

[Verse 2: Μάνι]
Ναι
Πήρα προβάδισμα, με τα βήματά μου να με πάνε προς τα πίσω
Μάλλον θα έχω το χάρισμα, μένοντας στο φως γέμισα όλο μου το σώμα με εγκαύματα
Με βρήκανε πάνω σε όνειρα φαντάσματα
Δίχως ταυτότητα, δίπλα από ένα τάφο με 25 σώματα
Από τι θαύμα σώθηκα;
Δεν είχα καν τη δυνατότητα, πότε τα πάντα θόλωσαν;
Νόμιζα πως παίζαν τυφλόμυγα
Δεν έχω ιδέα
Γιατί δεν αναπνέω σωστά, ίσως το σκέφτομαι πολύ, τελευταία
Το μίσος τους δεν καταπίνω, έχω έναν κόμπο στο λαιμό μου
Που με αναγκάζει πίσω να το φτύνω
Γέννα σαββάτου, τα στενά που σκοτεινιάζουν, πέφτει χιόνι
Ο πόνος δυναμώνει, κάθε συναίσθημα γίνεται σκόνη
Τι κατάφερες που ζεις για να πληγώνεις, ε;
Τώρα που αρρώστησες και πόνεσες...