Wolfgang Amadeus Mozart
Die Unschuld
"Deine Unschuld ist ein Prädikat
Weh dem Mädchen, das sie nicht mehr hat."
Säät die Frau Schmitz us Rhöndorf
Zo ihrer Doochter, der Magarete:
"Sie ist das Teuerste
Das Höchste, ist das Beste, was du hast."

Dobei woss dat joode Kind nit
Wat se meint, die Frau
Denn dat Jriet wor brav und willich
Ävver nit besonders schlau
Denn enn d'r Schull
Wor et off krank
Oder Schmitzen's maaten Heu
Et wor op jeden Fall nit immer janz dobei
Un dä Pastur, un och sing Mamm, han off jesaat
Wat et dodrüvver liehre könnt
Dat wür nit mih wie Biesterei

Un su stund dat Jrietsche do
De janze Botz voll Unschuld
Wo sollt' et bloss hin domet?
Denn sujet Düüres - jeht immer - kapott

"So geht's mir mit dem Glase
Met düüre Blomevase
Och Spejele un Tasse
Zerschlage ich en Masse
Will dat nit, wohin domet?
Dat jeht m'r jäjen die Natur
Un deshalb kritt se dä Pastur."