Aysel gel masama dem koy!
Aysel ben yalanım sen zor…

Son yol niye yok
Niye yok?
Son yol niye yok
Niye yok?
Yine yor, dünü sor ama ooo olan olmuş Aysel
Olan olmuş Aysel…

Son diyorsun ama çalan çok ömürden, dönen çok yeminden
Aşk diyorsun ama bir yağmur yağarken bir damla darılmış göğe
Yine yalanlar sever, bir gerçek çocukken kırılmış, dağılmış diye
Eee bir gerçek dağılmış diye

Kadere not düşün delirdim!
Divanenin rengi koyu gri; montu deri; fareler kemirdi ruhunu; demirdi bedeni
Korktuğu yemindi paslanır diye her gece sarıp koynunda uyuttuğu
Şu korkular!
Kırık bir kaç kalbin hatırası
Umutları dolandıran bir müptelanın hasılatı sanki
Bilinç altı gerçekleri pataklıyor, duyguların yaşadığıysa dudaklarının ihtirası
Kaybettiğim irtifasın!
Bir kaç şiiri, biraz da alkol seninle irtibatım
Belki de havada değilim battım, belki de abartıya boğulmuş halim şu alkolün iftirası…
Atilla ilhan verirken ilham, ismin Aysel oldu kadehe doldu bu akşam
Lakin gitme sakın başımda kal
Çünkü hayalin benim için gerçek bir hatıra…
Son diyorsun ama çalan çok ömürden, dönen çok yeminden
Son diyorsun ama çalan çok ömürden, dönen çok yeminden
Aşk diyorsun ama bir yağmur yağarken, bir damla darılmış göğe
Yine yalanlar sever, bir gerçek çocukken kırılmış, dağılmış diye
Eee bir gerçek dağılmış diye

Son yol niye yok
Niye yok?
Son yol niye yok
Niye yok?
Yine yor, dünü sor ama ooo olan olmuş Aysel
Olan olmuş Aysel…

Ah Aysel…