[Verse 1]
Και είμαι γυμνός στον ουρανό
Έκανα τα αστέρια νυχτικό
Να τα φοράς στο δειλινό να σου το βγάζω
Μία-μία σήκωσα κάθε βροχή σταγόνα
Για να στήσω ένα χειμώνα που σαν πρόκα
Θα σου κεντήσει το μπράτσο
Έχω μια τέχνη που για τη ζωή μου ευθύνεται
Μία ρουλέτα που μόνη της κατευθύνεται
Στο κόκκινο ή στο μαύρο, σε οποιοδήποτε αριθμό
Αλλά η μπίλια μου κολλάει πάντα στο μηδενικό
Τα 'κανα μαντάρα σε πολλά σημεία μάγκα
Ζωή μου ιερόσυλη πουτανα
Ζωή μου ιερόδουλη που πλήρωσα ακριβά
Κάθε φορά που την γδύνω, γλυκά
Μου φιλάει τα χέρια και τα μάτια μετά φεύγει
Τον εγκέφαλο μου καταστρέφει
Την βλέπω να παραπατάει και να βαράει το ντέφι
Παρακαλάει για κέρματα και την περιγελώ
Αλλά γυρνά το πρόσωπο της και είμαι εγώ, σκάλωμα
Από την Βαβυλώνα στην Ιεριχώ και πάλι πίσω
Στην άμμο μαθαίνεις να περπατάς
Είναι ανάγκη τον ουρανό να δεις σαν πατέρα
Είσαι γεράκι, είναι χρέος να πετάς

[Chorus]
Ήτανε μέρες σκοτεινές, δεν το πιστεύανε αλλά το φως τους έφερα
Έπεσα από την υδρόγειο, πέθανα, με τέσταρα σε δύο δευτέρα έγραψα και έφυγα!
Ήτανε μέρες σκοτεινές, δεν το πιστεύανε αλλά το φως τους έφερα
Έπεσα από την υδρόγειο, πέθανα, με τέσταρα σε δύο δευτέρα έγραψα και έφυγα!
[Verse 2]
Και είμαι γυμνός στον ουρανό
Να πάει να γαμηθεί ότι αγαπώ
Εδώ μετράμε ήττες, να πά να γαμηθείτε
Στέκομαι στο βράχο και γράφω αυτό που δεν καταλαβαίνετε
Και δεν μπορείτε καν να φανταστείτε
Είμαι ο χειρότερος και δεν μπορείτε καν να μιμηθείτε
Μαζί μου τi να πείτε, πως να συγκριθείτε
Έκανα το χέρι μου γράμματα και όταν είμαι γάματα
Κόβω της φλέβες μου να δείτε
Ο έρωτας μου γουστάρει να πυρπολείται
Γίνετε κάρβουνο στο σώμα και στο νου
Γίνομαι κάρβουνο και χρωματίζω τοίχους του μυαλού
Λέω ο γερακίσιος είναι αλλού
Κανένα στούντιο, καμιά προετοιμασία
Καμιά βραχυπρόθεσμη μαλακία
Το Signore Falco είναι το δώρο μου από εμένα για μένα
Πριν μπω στα 20, μετά οι ραπάδες κάνουν ησυχία
Όσο η εγωιστική μου δυναστεία
Κατακτά το μετριοπαθές εγώ μου δίχως πάλη
Με αφήνει αδιάφορο το αν ο Ιησούς είναι θεός
Με ενδιαφέρει αν ο Νίκος είναι ο Bloody

[Chorus]
Ήτανε μέρες σκοτεινές, δεν το πιστεύανε αλλά το φως τους έφερα
Έπεσα από την υδρόγειο, πέθανα με τέσταρα σε δύο δευτέρα έγραψα και έφυγα
Ήτανε μέρες σκοτεινές, δεν το πιστεύανε αλλά το φως τους έφερα
Έπεσα από την υδρόγειο, πέθανα με τέσταρα σε δύο δευτέρα έγραψα Falco