Eg trur eg knyter slipsknuten opp
45 minutt på et hjørne er nok
En ting er at det regner ner
Hadde eg tenkt meg om
Sko eg kanskje regnet med det
Men denne gangen får du ikkje snakket deg vekk
Du summer som en sverm
Rundt krukkene med honning
Det er som å sei eg skal bli henta på hest
Og så kommer du for seint
Og så kommer du med ponni

Eg er ikkje lenger ditt levende kunstverk
Sitt på din balkong og sjå når scenen går i svart
Neste gang du ser på en solnedgang
Tenk på meg
Og lomma full av gull eg har mi hånd i

For regnbuen treffer oss ikkje lenger
Mine dråper var ikkje sølv
Og dine stråler var heller aldri gull
Ja, alt var som våre mødre sa
Hvis det glimrer, vil det friste
Du kan komme heim, alltid
Heilt til det siste

Nei denne må du endå lenger ut på landet med
Kor du kan sprette dine korker av champagnene og sei
Hei til ditt heilfigurspeil
Spør deg sjøl hvorfor lykken har snudd og gått sin vei
Og sett deg ner i ditt eget antikk møblement
Under laken av støv og syng så din sang
Sjå for deg meg i din perfekte dans
Så velkommen på parketten og hiv deg rundt min hals
Og så len deg tilbake nøyaktig 100 dager
Og tenk første gang at du traff meg
Får du aldri tilbake

For regnbuen treffer oss ikkje lenger
Mine dråper var ikkje sølv
Og dine stråler var heller aldri gull
Ja, alt var som våre mødre sa
Hvis det glimrer, vil det friste
Men du kan komme heim, alltid
Heilt til det siste

Eg sko heller vært din far eller din sønn
Sydd sammen for alltid i blod heilt uten søm
En drøm det blir ingenting av
Er som en
Dråpe av en løgn i et hav
Ikkje spol fram og ikkje spol tilbake
For akkurat nå er allerede gamle dager

For regnbuen treffer oss ikkje lenger
Mine dråper var ikkje sølv
Og dine stråler var heller aldri gull
Ja, alt var som våre mødre sa
Hvis det glimrer, vil det friste
Men du kan komme heim, alltid
Du kan komme nå eller gi det tid
Dørene står åpne
Heilt til det siste

Og du har alle mine skatter i din kiste