[Verse 1: Aspova]
Bu semt benimle neyi alıp veremedi?
Bu kentin derdi ne?
Bu dert elimde değil, "Takılmayayım." dedim
Neden bu bok benimle?

"Yeter!" dedim, hâlâ gidemedim bi' yol
"Beter ol!" dedin, hâlâ düşüyorum bi' son yok

Erteliyorum, erteliyorum
Kaçışıma yol yok
Düşüşüme dolu
Belki bir gören, belki duyan olur
Umudu mezar denen o çukura doldur
Ölüm, yavaştan ya sonuna doğru ya baştan!

[Nakarat: Aspova]
Lanet olsun gücüm yok (gücüm yok)
Lanet olsun bugün son (bugün son)

Lanet olsun gücüm yok (gücüm yok)
Lanet olsun bugün son (bugün son)

[Verse 2: Allâme]
Yeni güne uyan (yeni güne uyan!), yalnızlığına bağırsan biri seni duyar mı?
Acaba bu durgun suya kaç taş düştü, sessizliğe düşkün?
Yaşadığım hayat en müşkülü, üstüm başım dağınık hâlim berduş
Tanıdığım insanlar kimliksiz, sıradanlıktan hepsi mağdur
Kayıplara karış yerinden, hep susunca üzerime düştü şehirler
Toprağın nabzı "Yavaş git." diyor, ihanet herkesi tuttu elinden
Son umudum çocukluğum, gel, parçalanmış bu ruha şekil ver
Parça parça zihnimde onlar, hatıralar bu duruma çekimser

Salt insafına kaldık, safını aldı bu kötülük
Zat-ı karanlık sardı dört bi' yandan, sancılar aktım
Dağınık fikrim ölü, kalbin nötr ıssızlık çölü
Üzerine ört insanlık sömür, yeni kanlara ver zihnini bölüp
Parçala hiçleştiğin onu gömüp

Sanki bi' kayıp ormanım bütün hafızalardan silinen
Bugün son günüm, gücüm yok içimde beliren dürtünün tutsağıyım
Bize yapılan her neyse bütün bunlara sessiz kalmalıyız diyor şeytan
Ama son kez dirilip bütün gücümle bağırmalıyım

[Nakarat: Aspova]
Lanet olsun gücüm yok (gücüm yok)
Lanet olsun bugün son (bugün son)

Lanet olsun gücüm yok (gücüm yok)
Lanet olsun bugün son (bugün son)