[Chorus]
Είσαι όλα όσα έχω, δε με νοιάζει πια κανένας
Ανεβαίνει η αυλαία, με σκιάζει η αρένα
Δε μπορώ να αναπνεύσω, μ' έχεις ρίξει στην απ' έξω
Έχω μάθει πως με τις φίλες σου κάνεις πράγματα που δε μπορώ να πιστέψω
Είν' αλήθεια, μιλάω για εκείνα που δεν έχουμε ζήσει ακόμα
Τα ξενύχτια στην Αθήνα, το άρωμά σου είναι στο στρώμα μου

[Verse 1]
Ναι ας με παρακαλάνε
Όσο κι αν θέλουν, δε μ' ακουμπάνε
Στο net μισούνε, βρίζουν μάνες
Μόλις με βλέπουνε, μ' αγαπάνε
Έχω νιώσει στο πετσί μου
Πώς είναι να σε απορρίπτουν
Δεν έχουνε δόση απ' το τι συμβαίνει
Ζω με αρχές του απορρήτου

[Bridge]
Μα δεν τρελαίνομαι (για ποιο λόγο;)
Αναπνέουμε; (ένα δώρο)
Απολαμβάνουμε; (έναν κόσμο)
Ή απαντήσεις στις ερωτήσεις πρέπει να βρίσκουμε όσο πηγαίνουμε;

[Chorus]
Είσαι όλα όσα έχω, δε με νοιάζει πια κανένας
Κατεβαίνουν οι κουρτίνες, με σκιάζει η αρένα
Είν' αλήθεια, μιλάω για όνειρα που δεν έχουμε ζήσει ακόμα
Τα ξενύχτια στη Σαλόνικα, το άρωμά σου είναι στο στρώμα μου (ναι ναι)
Το άρωμά σου είναι στο στόμα μου
[Bridge]
(Μα δεν τρελαίνομαι) για ποιο λόγο;
(Αναπνέουμε;) ένα δώρο
(Απολαμβάνουμε;) έναν κόσμο
Ή απαντήσεις στις ερωτήσεις πρέπει να βρίσκουμε όσο πηγαίνουμε; (ναι)

[Verse 2]
Μ' αγαπάς
Όσο κι αν με μισείς, μ' αγαπάς
Τι κι αν με μισείς, μ' αγαπάς (είν' η αλήθεια)
Το ξέρω και το ξέρεις, μ' αγαπάς, ναι
Εθισμένοι τοίχοι, θολωμένη νιότη
Μεθυσμένοι στίχοι, πληγωμένοι γρίφοι
Μην περιμένεις τύχη, πρέπει να 'χεις τόλμη
Δεν υπάρχει πρώτη πριν τη δευτέρα και τρίτη
Είσαι η Λαίδη και είμαι ο αλήτης
Ό,τι σου 'λεγα έγινε λες και είμαι προφήτης
Χωρίς οικογένεια δεν χτίζεται σπίτι
Για 'σένα αλλάζω τον κόσμο σαν μετεωρίτης

[Outro]
Είσαι όλα όσα έχω
Ανεβαίνει η αυλαία
Είν' αλήθεια, μιλάω για εκείνα
Τα ξενύχτια στην Αθήνα
Είν' η Αλήθεια