[Intro: N.O.E.]
Hey, ναι

[Verse 1: N.O.E.]
Ίσως καλύτερα να 'μαι για λίγο μόνος
Έτσι παρατήρησα μειώνεται ο πόνος
Φτάνουν οι παρατηρήσεις, δε με πληγώνεις
Τον εξελικτικό χρόνο μη μου παγώνεις
Χίλια τα μάτια μου ανοιχτά σαν το παγόνι
Τώρα πια ξέρω ό,τι πάει ψηλά σκάει σαν μπαλόνι
Είμαστε επισκέπτες σ' έναν κόσμο που σκοτώνουμε, σιγά-σιγά η φονική μας φύση ξεδιπλώνεται
Σαν φύλλο μες στην πίτα, τρώμε ήττα, ντερλικώνουμε
Σαν αίμα στην μπριζόλα μιας ζωής που αφαιρέσαμε
Το ψέμα σαν φόλα για να αρρωστήσουμε πιστέψαμε
Το ήθος μας ξεχάσαμε, τη φύση μας προδώσαμε
Δε νοιάστηκε ποτέ κανένας μπέσα για τους άλλους
Θα κάτσω υγιής, ευτυχισμένος χορτοφάγος
Όσο νοσοκομεία θα 'ν' γεμάτα με μολυσμένα σώματα και εγκέφαλους
Μόνο αν πάθεις θα μάθεις, αυτό σε μάθανε, σου δώσανε
Έτσι ήμουν κι εγώ μα εκπαιδεύτηκα μονάχος μου και για αυτό τον λόγο, ρε

[Chorus: Νίκος Τασιόπουλος]
Μη μου μιλήσεις
Όταν γυρίσεις
Γιατί στα δύσκολα
Δεν ήσουν εδώ
[Chorus: Νίκος Τασιόπουλος]
Μη μου μιλήσεις
Όταν γυρίσεις
Γιατί στα δύσκολα
Δεν ήσουν εδώ

[Verse 2: N.O.E.]
Ό,τι κι αν λες δεν πειράζει
Όσο κι αν κλαις δε με νοιάζει πια
Γιατί στο τέλος μας μένει ό,τι μας δένει
Κι όσοι μαζί μας μοχθήσαν, μίλησαν στα ίσια
Περνούσαμε ίσα-ίσα, μοίραζαν τα μισά, μαζί μας καθίσαν
Και ζήσαν γαμήσια μέχρι να φθάσουμε εδώ

[Chorus: Νίκος Τασιόπουλος]
Μη μου μιλήσεις
Όταν γυρίσεις
Γιατί στα δύσκολα
Δεν ήσουν εδώ

[Chorus: Νίκος Τασιόπουλος]
Μη μου μιλήσεις
Όταν γυρίσεις
Γιατί στα δύσκολα
Δεν ήσουν εδώ
[Bridge: N.O.E.]
Δεν ήσουν εδώ, δεν ήμουν εκεί
Το ίδιο για εμένα και για εσένα, δεν ήμουν εγώ, δεν ήσουν εσύ
Μιά θολή μορφή, μιά μικρή φωνή
Μιά ανώριμη σκέψη στην κορυφή
Ανεξίτηλες λέξεις στην ψυχή στο κορμί
Μη μου μιλήσεις, κάποιες φορές η σιωπή είναι αρκετή

[Outro: N.O.E.]
N.O.E. εnNOEiται
Νίκος Τασιόπουλος
Ξαδέρφια, ρε
Απόδραση! Εκεί!