Εσωστρεφής :

Οι καταστάσεις αυτές μ'άρεσαν πολύ
Παγίδεψα το μέλλον μου πίσω από μια στιγμή
Το παρελθόν μου καθρεπτίζει το παρόν
Και ψιθυρίζει στο αυτί μου πως θα'ρθει η ανταμοιβή
Περίεργες μέρες και μέρες προσαρμογής
Ενός λεπτού σιγή για ανθρώπους που μας άφησαν νωρίς
Φύγανε νωρίς απ'τον αγώνα
Φέρανε χειμώνα και μια εικόνα που φωνάζει να'μαι εσωστρεφής
Άστο,απ΄την όραση του μυαλού μου
Σκέφτομαι εικόνες να δρουν στην κόρη του ματιού μου
Η σκιερή εν μέρει ανάπλαση του νου μου
Επαναφέρει αγγίγματα στις άκρες του κορμιού μου
Και είναι παράξενο που δε μπορώ να γράψω
Πάνω στο χαρτί που ο ίδιος αποφάσισα να κάψω
Και είναι παράξενο που κάθομαι και στάζω
Τη καρδιά μου στο χαρτί αλλά το χρώμα μένει άσπρο
Γι'αυτό έχω ένα παλιό κουπλέ που έλεγε
Πως να πατώ στα πόδια μου αν τον ουρανό δε φτάσω
Ναι,πολύ αγάπη - λίγα φράγκα
Έχω ένα πατέρα και μια μάνα
Που μου δίνουν ό,τι έχουν για να μη χάσω τα πάντα
Έχω μια καλή και μια σάπια
Για να μπορώ να επιλέγω πως θα αισθανθώ τα βράδια

Sponty :

Περιμένω τρία χρόνια - μία μέρα
Τότε μ'όλα όσα έχω γράψει θα σου γνέψω καλημέρα
Βλέπω αλλιώς τα πράγματα από την ταράτσα μου
Και είμαι σίγουρος πως θα έρθουνε τα ωραία
Μη πλησιάζεις,το μυαλό μου είναι άβατο
Έχω μέσα 2-3 και ό,τι γράψω ένα Σάββατο
Μας χωρίζουν χιλιόμετρα με το Μήτσο
Μα είναι δίπλα μου όταν στέλνει ένα beat και λέει "πάτα το"
Με βάφτισα αυθόρμητο για να δικαιολογώ
Τις αρρυθμίες και τις άσχημες επιλογές μου
Δε μισώ κανέναν σας- μόνο το χθες μου
Δωσ'μου ένα λόγο μόνο να ρίξω τις άμυνες μου
Αυτά που νιώθουμε εμείς - δε θα τα νιώσετε
2 Σεπτέμβρη σήμερα,κάποτε θ'ανταμώσουμε
Πριν ένα χρόνο έγραψα ό,τι καλύτερο έχω γράψει
Στης ζωής μου τη δυσκολότερη φάση
Αυτά από εμάς σου είπα,θυμάσαι;
Ειλικρινά δε θέλω να κάνει το φαύλο κύκλο του
Πιστός στις λέξεις γιατί μόνο αυτές με κράτησαν
Τις μέρες που απομάκρυνα αδιάκοπα τους δίπλα μου
Ακόμα είσαι παρούσα σε κάθε ταξίδι
Στου μορφέα τη ψευδαίσθηση μου λες το παραμύθι μου
Ακόμα είσαι παρούσα σε κάθε διαδρομή
Και ειδικότερα όταν δεν βρίσκω καν το σπίτι μου