Versace Henrik
Bi dalil
ورس 1 غفلت
کفتار با لباس سگ
پرواز تو حصار تن
دستام شل اماله زن
لخت باز شد چشای من
پا به پای من بیا
جا تو شهر من بخر
کام به کام هر سیگار
جادو کن بلند بپر
صدای زنجیرا که وصل پای من بشون
پرم من از اینا این نسل خام بی نشون
این مردم پر از غرور از بچگی یه دم دروغ
بفهم که خستم
من محکومم به این غروب
وصل سقف , مست و نعشه
پرسه زن , مسئولم به خانواده خرجشون دست من به دستشون
تنها و بی کس
غمخوار و بی ترس
میرم تو قلب شهر و همرام نیست هیچکس
مهم نی من میرم میدونم میشه رفت گم ایم ما قده هم
بیرونم نیمه شب
توی شهر چراغا خاموش
رولی و علف دونه ها بارون
میکوبن تو شیشه تو تو باشون میگیری آروم

همخوان صادق
چیکه چیکه بارون با زوزه های باد
تیکه های فکرم زیر بار خاک
صحنه های عمرم تو قلب چوب قاب
من یه روزی مردم تو بسپرم با یاد
ورس2 صادق
یه جمع لش دور هم
یه بند هش گوشه لب
یه دم غرق توی وهم
که یخ بست توی من
کور و کر و لال با مغزت راه برو
اون کوه کند و باز یه بسته مالبرو
تنها دوسته فابشه
تو سر یه مغز فاحشه
یه دست زیر بالشتش و
فکرش سمته راهشه
که گیریم اونم رفت
تو 7 روز 7
این ته نداره نه
بکن خیالو تخت
شخصا من تختم کمه
مستم من هر شب خره
نبینم بت تو من بشم که
اه اه اه رسما عنه
میبینی باقالی حسرتم
میرینم وسط فلسفت
شلوغی الکی سفسطه ست
به عقیدم اخوی دست نزن
جی اچ بی دیرینکم , سالویا تیریپم
نصف سالو چش گود , باقیشم گیریپم
میرم یه راه نو که سوزنه تو کاه گم
این صحنه عشق خیلیاست جا غلت جسم بی ریاست