Δεν μπορώ να καταλάβω
Αν είναι κακό να είσαι μαύρη ή είναι κακό να είσαι γυναίκα ?
Ή είναι κακό να είσαι μια μετανάστρια ?
Να με έχουνε πει διάφορα
Να πάω να τρέχω από ένα σπίτι σε άλλο σπίτι
Και ο αφεντικός μου να με ΄χει γαμήσει εκατό φορές
Ή στο τέλος αν θα σου πούνε πήγαινε να γαμηθείς
Εδώ είναι η χώρα μας, εδώ είναι Ελλάδα
Αν δεν μπορείς , πήγαινε στην χώρα σου

Πίσω στην πραγματικότητα
Είμαι παιδί που δεν γνωρίζει την ισότητα
Είμαι παιδί που όταν ξυπνούσε πρωί
Με την μητέρα προσευχή να πάρουμε χαρτιά και εισόδημα

Σε ένα υπόγειο διαμέρισμα Βικτώρια
Πίνανε πρέζα στην Φερών , έξω απ΄την πόρτα μας
Κάθε ‘βδομάδα να πηγαίνεις στ’ ΚΕΠ
Με μια ντουζίνα ντοσιέ , να λένε “φέρτε και άλλα έγγραφα”

Να εξηγούνε, ότι ζητήθηκε το έφεραν
Με φωνές, κραυγές και λάθη ορθογραφικά
Να ξανά πάρουνε ρεπό θα τους απέλυαν
Σε μια δουλειά, που ‘χουν μισθό χωρίς ασφάλεια

Άλλη μια σκληρή ζωή καριόλη
Μας έχουν απομονωμένους μες την πόλη
Από το Πεδίο έως το Μεταξουργείο
Η θρησκεία και το φύλο λέει “εντάξει και συγνώμη”
Υποταγή γιατί εδώ υπάρχουν άλλοι νόμοι
Στην απειλή ότι απέλαση θα φάνε όλοι
Ξένος είμαι, ξένος είναι από τσέο δολοφονείται
Κι ούτε τιμωρείται , σόρι αυτή είν΄ η πραγματικότητα (γαμημένοι δικαιολογίες)

Δεν υπάρχουν περιθώρια για όνειρα (χωρίς να θέλει να μου κολλήσει ένσημα)
Μας έχουν σαν πειραματόζωα (Ομόνοια , Βικτώρια)
Και αυτή είν’ η πραγματικότητα
Δεν υπάρχουν περιθώρια για όνειρα

Ακούω Τσιτσάνη σε Αφρικάνικο σπίτι
Οσμή πικάντικη από σούπες και ρύζι
Τηλεόραση μεγάλη πιάνει το μισό σαλόνι
Που ‘χει χύμα αντικείμενα, η διακόσμηση λείπει

Παίρνουν ότι βρούνε απ’ την ανακύκλωση
Με την πρόθεση , ότι θα τα πουλήσουν και ότι βγει
Το σπίτι έχει χρώμα , έχει και πολυκοσμία
Τα τηλέφωνα χτυπάνε, να αγοράσουνε φαΐ λέμε!


Η μάνα είναι λεβέντισσα , ο πατριός δουλειά
Ξυπνάει από τις τέσσερις να φτάσει εκεί εφτά
Αλλάζει δύο τρένα, παίρνει τρία λεωφορεία
Ώστε τέλη του μήνα να πάρει έξι εννιά εννιά (‘στάρικα)
Μείον την ασφάλιση και την φορολογία
Μείον την μετακίνηση για την ταλαιπωρία
Μείον τα παράβολα και μείον τα ενοίκια
Πως είναι να ζεις με τρία ‘στάρικα το μήνα ?

Γι’αυτό , όσο αναρωτιέμαι ποιος έκανε follow
Ποιος έκανε like, ποιος έκανε comment Ή unfollow
Υπάρχει μια κατάσταση , φτωχή και άστατη
Ενώ ΄ναι χαμογελαστοί , ειν΄ άτυχοι
Κι αυτή είν’ η πραγματικότητα

Δεν υπάρχουν περιθώρια για όνειρα
(Και όλα τα παιδιά μου, έχουν γεννηθεί σε αυτήν την χώρα)
Μας έχουν σαν πειραματόζωα (Ομόνοια , Βικτώρια)
Και αυτή είν’ η πραγματικότητα
(Στα αρχίδια μου, μαύρη είμαι)
Δεν υπάρχουν περιθώρια για όνειρα

Θα μείνω εδώ επειδή γουστάρω, επειδή αγαπάω
Αν δεν σας αρέσει, να πάτε να γαμηθείτε