Εκείνη η πόλη δε μας θέλει μα, η κυβέρνηση θέλει το τέλος μας
Δεν είναι η πόλη των αγγέλων
Να 'χα ακόμα μια ευκαιρία να πλουτίσω ως το ξημέρωμα
Αν ήταν στο χέρι μας - θα 'τανε χρέος μας
Που ως τη βολή σου βιάστηκες να ζεις υπέροχα
Πέντε στους έξι κοιτάν' να βγάλουν τη μέρα
Μα ένας θα κάνει σχέδια
Πόσο θα χάνεις απογεύματα? πόσο θα χάνεις ναι...
Εκείνη η πόλη δε μας θέλει μα, η κυβέρνηση θέλει το τέλος μας
Δεν είναι η πόλη των αγγέλων
Να 'χα ακόμα μια ευκαιρία να πλουτίσω ως το ξημέρωμα
Αν ήταν στο χέρι μας - θα 'τανε χρέος μας
Που ως τη βολή σου βιάστηκες να ζεις υπέροχα
Πέντε στους έξι κοιτάν να βγάλουν τη μέρα
Μα ένας θα κάνει σχέδια
Πόσο θα χάνεις απογεύματα? πόσο θα χάνεις απογεύματα?

Δεν ξέρεις τ' όνομα μας ακόμη κλείσε το ραπ μου τώρα
Δε θα καταλάβεις ποτέ μόνο χάνεις χρόνο
Και σκέψου τις διαστάσεις του ποτέ σαν μια μεγάλη χώρα
Με κανένα στόχο πατάω σ' ένα μόνο δρόμο
Επικρατεί σιωπή μετά τη σύγκρουση
Σιγή που δε θα βρεις μεσ' το μυαλό κατά τον οίστρο σου
Θέλει θάρρος για να πεις όλα τελείωσαν
Και βαδίσατε ένα κύκλο ψεύτικο με το μυαλό σας
Θέλεις ν' αλλαξω κ' ειναι δυσκολο μα πες μου
Τ' ειν' αυτο που σε φοβιζει τοσο και χανεις τον υπνο σου
Οσα δε ξερει ο μπατσος ξερει ο γειτονας σου
Και τη βλεπεις ανοιχτο νεκροταφειο - δε πεθαινω ακομη
Βγαλε τα ματια σου και δες
Η κολλητη σου μου 'πε οτι πλεον δε με θες
Η πολη 'ναι μικρη κι ετσι με βλεπεις θες-δε θες
Κανω το μυαλο σου τεφρα και φωναζεις "δε με καις"
Εγινες θυμα σ' αυτο
Καποιοι σου κλεψαν τη ψυχη εξω απ' το τμημα καθως
Περασες νυχτα και δε φανηκες για μαχη ικανος
Καταναλωνω κατι που θα 'ναι διαμαντι για νεους
Εχω μια γκομενα που γραφει μα δεν εχει τα flows
Εχει ενα σωμα ονειρικο μα δε τη λες και μυαλο
Μου 'πε ενα ραπ της και μετα της ειπα βαλε να πιω
Ανοιξε τον εγκεφαλο σου και σε λιγο θα μπω
Πολη πλαστικη
Καθε αυγη - θα'μαι παντα εκει - πανω απο τη γη
Σ' αδικει - καποιος βαζει χερι στην ανταλαγη
Μανα γη - θυσιαζω ολο το ραπ στη καναβη
Οσα δε χωρεσαν ποτε στη φαντασια σου
Τα ματια μου ειδαν - 4 στοιχεια στο κενο
Να βρισκουν τοσο μαγικα την ουτοπια
Κ' ισως - ειμαστε μονοι στην ακρη του γαλαξια διχως
Ακου - ενα και θα φυγω μια
Φτανει και θα γινει στραβη - με την αστυνομια
Ειπα - ενα και θα φυγω μια
Φτανει και θα γινει στραβη - με την αστυνομια
Εκείνη η πόλη δε μας θέλει μα, η κυβέρνηση θέλει το τέλος μας
Δεν είναι η πόλη των αγγέλων
Να 'χα ακόμα μια ευκαιρία να πλουτίσω ως το ξημέρωμα
Αν ήταν στο χέρι μας - θα 'τανε χρέος μας
Που ως τη βολή σου βιάστηκες να ζεις υπέροχα
Πέντε στους έξι κοιτάν' να βγάλουν τη μέρα
Μα ένας θα κάνει σχέδια
Πόσο θα χάνεις απογεύματα? πόσο θα χάνεις ναι...
Εκείνη η πόλη δε μας θέλει μα, η κυβέρνηση θέλει το τέλος μας
Δεν είναι η πόλη των αγγέλων
Να 'χα ακόμα μια ευκαιρία να πλουτίσω ως το ξημέρωμα
Αν ήταν στο χέρι μας - θα 'τανε χρέος μας
Που ως τη βολή σου βιάστηκες να ζεις υπέροχα
Πέντε στους έξι κοιτάν να βγάλουν τη μέρα
Μα ένας θα κάνει σχέδια
Πόσο θα χάνεις απογεύματα? πόσο θα χάνεις απογεύματα?
Αν ειχα μιαν ανασα να τη μοιραζομασταν
Να μοιραζομασταν το ιδιο ταξιδι
Να σε κοιτουσα μες στα ματια
Να μπορουσα να εξηγησω το ανεξηγητο
Στη δινη να σπασω σε δυο κομματια
Και μετα πριν να μου φυγει να χαθω
Αν μπορουσα να μαι εκει σε καθε εικονα και μνημη
Να μπορουσα να δω πισω απο το βλεμμα σου τι κρυβεις
Να τ' αφησω να κυλισει και να φυγω
Πριν να φυγεις πισω απ' τη σεληνη
Να τ'αφησω να σβησει και μετα θ' ανατειλει
Να μεθυσει τη φυση ανοιξιατικο δειλι
Αστρονεφελωμα και ηλιοι
Στο μακρυ μου ταξιδι πισω απ' τα ξεραμενα χειλη σου
Πισω απ' τα ξεραμενα χειλη σου λουλουδι ανθιζει
Μετα στο καπνο μονιμη πληγη
Που αιμορραγει μα δεν κλεινει
Μωβ ουρανος ο κοσμος γυρω απο την ομορφια σου
Σε δένει ειναι μαγικο
Να πεσω εγω θα ανοιξω φτερα
Αυτη τη νυχτα που μετρουσαμε τα αστερια ξανα
Σα να τανε η πρωτη και η τελευταια φορα
Οσο ποτε λαμπεις κι ησουνα η τελευταια φωτια
Η τελευταια ματια αυτη τη τελευταια βραδια
Μεσα στη νυχτα οι δαιμονες ματωνουν δαιμονες
Απ' τις εμμονες πηγα ταξιδι στο διαστημα και γυρισα χθες
Φι βητα σιγμα
Εκείνη η πόλη δε μας θέλει μα, η κυβέρνηση θέλει το τέλος μας
Δεν είναι η πόλη των αγγέλων
Να 'χα ακόμα μια ευκαιρία να πλουτίσω ως το ξημέρωμα
Αν ήταν στο χέρι μας - θα 'τανε χρέος μας
Που ως τη βολή σου βιάστηκες να ζεις υπέροχα
Πέντε στους έξι κοιτάν' να βγάλουν τη μέρα
Μα ένας θα κάνει σχέδια
Πόσο θα χάνεις απογεύματα? πόσο θα χάνεις ναι...
Εκείνη η πόλη δε μας θέλει μα, η κυβέρνηση θέλει το τέλος μας
Δεν είναι η πόλη των αγγέλων
Να 'χα ακόμα μια ευκαιρία να πλουτίσω ως το ξημέρωμα
Αν ήταν στο χέρι μας - θα 'τανε χρέος μας
Που ως τη βολή σου βιάστηκες να ζεις υπέροχα
Πέντε στους έξι κοιτάν να βγάλουν τη μέρα
Μα ένας θα κάνει σχέδια
Πόσο θα χάνεις απογεύματα? πόσο θα χάνεις απογεύματα?(x2)