[Intro: Μάνι]
Στα πόδια μου φωτιά γιατί σε λάθος γη πατάνε
Εδώ ζούμε, ναι, ναι

[Verse 1: Μάνι]
Της Ανδρομέδας μετανάστης στο φεγγάρι ζω
Κοιτώ τη θέα από το μανιτάρι που κατοικώ
Πατώ στα ίδια χώματα με σένα μα απ' την άλλη πατώ
Ποτέ το μονοπάτι που περπατώ
Ποτέ το στόμα μου σε κώλους δεν το τοποθετώ
Δεν έχω τίποτα κοινό με της φάσης σου το κοινό
Πένες πονάνε είναι προφήτες που μιλούν για το συμβάν
Σε ένα δωμάτιο παγωμένο, μένω και αρρωστημένο
Ετοίμασα το χάος και το φέρνω μες στην πόλη
Πουτάνες με θυμάστε; Κατεβαίνω
Μπαίνω και αφήνω σκόνη
Σαν κατάνα τέμνω MCs
10 χιλιάδες τρόπους να πονέσεις

[Chorus: Μάνι]
Είμαι μικρός τόσο τόσο που αν το χέρι μου απλώσω και σου πάρω την ψυχή δε θα με δεις (δε θα με δεις)
Κυλάω σε φλέβες από τοξικομανείς μάγκα, συμβαίνει τις ώρες αιχμής (x2)

[Verse 2: Styl Mo]
Στο τέλος σε πουλάνε
Όλοι φτηνές υποσχέσεις κρατάμε
Λόγια της στιγμής, ημερομηνίες δε θυμάμαι
Γιατί να μου μιλάς; Γιατί να μου μιλάς; Ε;
Βάζω ταφόπλακα σε σένα και στους φίλους μου
Κανέναν δίπλα μου δε θέλω
Μόνος μου πάλι καλά που 'σαι εσύ και ξέρω
Η σάρκα λιώνει κάθε φορά που μπαίνει μες στη φλέβα μου το ντρόγκι
Μεταμορφώνομαι βγαίνει ο Φόνι από μέσα μου
Εικόνα που δεν πιάνει ο νους (εικόνα που δεν πιάνει ο νους)
[?] τραβήξου
Φοβίες crew, είναι το '10 (ναι)
Αρρωστημένοι όπως πάντα (όλοι εχθροί)
[Chorus: Μάνι]
Είμαι μικρός τόσο τόσο που αν το χέρι μου απλώσω και σου πάρω την ψυχή δε θα με δεις (δε θα με δεις)
Κυλάω σε φλέβες από τοξικομανείς μάγκα, συμβαίνει τις ώρες αιχμής (x2)