[Intro: Mani]
Ah
Φι Βήτα Σίγμα
Φι Βήτα Σίγμα
Φι Βήτα Σίγμα
Φι Βήτα Σίγμα
Yah, yah

[Verse 1: Mani]
Μπλέκουν οι σκέψεις μου σαν παζλ από χρώματα
Μέρες και νύχτες στο κυνήγι με το φως αφού θέλω να δω πολλά
Τα μεσάνυχτα πίσω από τα φώτα της πρωτεύουσας, να καταλήξουμε στα πάρκα
Φι Βήτα Σίγμα, φλόγα από τη γη των αθανάτων, δεν τη σβήνουνε [?] σάλια
Ναι, καλώς ήρθαμε
Ήμασταν περισσότεροι, κάποιοι χαθήκανε
Δεν έχω χρόνο να μου κλέψουν
Εκείνοι που δε θέλουν να το δουν δε θα μπορέσουν
Σημαίνει αρκετά, ως εδώ
Nέα βήματα θα κάνω προσεχώς
Κόκκινο βαθύ, γαλάζια σφαίρα
Εγώ λευκό, πώς έχασα την πιστή μου σ' εμένα;
Δεν ξέρω πού κοιτούσα
Ήμουν στα παγωμένα νερά σου και κολυμπούσα
Σκέφτομαι ν' αφήσω τη βροχή να μας πνίξει, ν' αδειάσουμε τη Γη από τον καρκίνο
Μα στην πραγματικότητα κατάφερα να ζήσω όταν πλημμύρισε όλος ο πλανήτης
Σκοτάδια, μίλα κι ανατίναξε την πόλη
Στο σώμα σου απ' τον πόλεμο θα μείνω σαν σημάδια
Κάποιοι δεν κατάλαβαν ποτέ. Και τι να γίνει;
Πόσο να προσπαθήσω για τα μάταια;
Τι κοιτάς; Μέσα απ' την κλειδαρότρυπα τι βλέπεις;
Ποιος σε φυλακίζει στην ατμόσφαιρα που τρέμεις;
Ζούμε στον πλανήτη, αυτό είναι θαύμα
Πήγαμε από τη φωτιά στα τσιμεντένια κουτάκια
Λες να χτίσουμε μια ακόμη Βαβυλώνα στο κέντρο;
Τον ουρανό ν' αγγίξουμε; Η παράνοια
Ήθελα απλά να δω τη θέα
Τα σύννεφα μου μπήκανε στα μάτια
[Chorus: Mani]
Τι κοιτάς; Μέσα απ' την κλειδαρότρυπα τι βλέπεις;
Αν χαζεύεις το κενό, μπορεί να πέσεις
Τα βήματα που κάνεις σ' ένα δάσος που δεν ξέρεις
Στην έξοδο δεν πρόλαβες να τρέξεις
Κοιμήθηκες βαθιά από τ' αρώματα
Και χάθηκες για νύχτες, μα μοιάζανε για χρόνια
Και ξύπνησες μισόγυμνος με τραύματα στα πόδια
Και φαίνεται σαν να 'ναι σπίτι μάγισσας

[Chorus: Mani]
Τι κοιτάς; Μέσα απ' την κλειδαρότρυπα τι βλέπεις;
Αν χαζεύεις το κενό, μπορεί να πέσεις
Τα βήματα που κάνεις σ' ένα δάσος που δεν ξέρεις
Στην έξοδο δεν πρόλαβες να τρέξεις
Κοιμήθηκες βαθιά από τ' αρώματα
Και χάθηκες για νύχτες, μα μοιάζανε για χρόνια
Και ξύπνησες μισόγυμνος με τραύματα στα πόδια
Και φαίνεται σαν να 'ναι σπίτι μάγισσας

[Verse 2: Rio]
(yo yo yo)
Άλλα 4 καλοκαίρια χαμένα χωρίς να νιώθω
12 χειμώνες στην γη σε εναν άδειο τόπο
Δίπλα μου κανείς ενώ θα 'θελα εσένα μονο
Στα βήματα μου πάνω απ 'τη γη δίχως οξυγόνο
Ανάθεμα αν σε θέλω τόσο μα ακόμη το ζω
Την πόλη θα κάψω για 'σένα δίχως να 'χω λόγο
Εγώ που δεν γελάω τόσο μα ακόμη το 'χω
Την νύχτα χαζεύω τα φώτα πίσω από τον λόφο
Εκείνη η πόλη ενώ πεθαίνει δεν μας θέλει πια
Πέφτουν αστέρια ενώ βυθίζομαι στα απέραντα
Πώς να χωρέσεις μια ζωή σε τόσα ψέματα
Παιδιά που δεν γνωρίσανε ποτέ τον έρωτα
Εγκλωβισμένοι στα pc και τα ???
Κολλημένοι στα κινητά με αυταπάτες
Συναισθήματα κενά, τα μισά λες
Μα σε θυμάμαι μόνο σε κάτι παλιά (λες)?
Λίγο πιο πάνω απ' την ατμόσθαιρα
Να κάψουμε ό,τι απέμεινε μόνοι μας σε ένα απόγευμα
Κλείνω τα μάτια, μα δεν το 'θελα
Να πάρει η θλίψη από το πρόσωπό μας τα χαμόγελα
Πέφτουμε ανώμαλα, χέρια κόβονται απότομα
Η πόλη σκοτεινή κι από πάνω μας ελικόπτερα
Ραπ αφιλόξενα πάνω από τα δρακόσπιτα
Έτοιμος να σπάσω για πάντα το συρματόπλεγμα
Λα, νόμιζες ότι δε θα το 'κανα
Να πέσω με τα μάτια κλειστά μέσα σ' εκατό κενά
Να, είναι όλα μέσα στο πρόγραμμα
Θα 'ρθω μια νύχτα να σε δω και θα χαθώ μετά
Κι [?] τη Γη, να πάμε πιο ψηλά
Να με τραβήξει απ' τον βυθό σαν να 'ναι εκεί για 'μας
Πιο πάνω από τον ουρανό, να 'χω να πω για 'μας
Να νιώθω εγώ και για τους δυό τον πυρετό μετά
[Chorus: Mani]
Τι κοιτάς; Μέσα απ' την κλειδαρότρυπα τι βλέπεις;
Αν χαζεύεις το κενό, μπορεί να πέσεις
Τα βήματα που κάνεις σ' ένα δάσος που δεν ξέρεις
Στην έξοδο δεν πρόλαβες να τρέξεις
Κοιμήθηκες βαθιά από τ' αρώματα
Και χάθηκες για νύχτες, μα μοιάζανε για χρόνια
Και ξύπνησες μισόγυμνος με τραύματα στα πόδια
Και φαίνεται σαν να 'ναι σπίτι μάγισσας

[Chorus: Mani]
Τι κοιτάς; Μέσα απ' την κλειδαρότρυπα τι βλέπεις;
Αν χαζεύεις το κενό, μπορεί να πέσεις
Τα βήματα που κάνεις σ' ένα δάσος που δεν ξέρεις
Στην έξοδο δεν πρόλαβες να τρέξεις
Κοιμήθηκες βαθιά από τ' αρώματα
Και χάθηκες για νύχτες, μα μοιάζανε για χρόνια
Και ξύπνησες μισόγυμνος με τραύματα στα πόδια
Και φαίνεται σαν να 'ναι σπίτι μάγισσας