[Verse 1: Rio]
Πέφτω σαν τη βροχή, μα θα μπω με τα πρώτα χιόνια
Βυθίσαμε τη Γη σ' έναν ακόμα βαρύ χειμώνα
Μπορώ να σε πάρω μαζί για να δεις το χρώμα
Τα συναισθήματα μας βαριά σ' έναν γκρι χιτώνα
Κενός όπως την πρώτη φορά, μα στέκομαι ακόμα
Σηκωθήκαμε τόσο ψηλά και πέφτω με φόρα
Χαθήκαμε μαζί στ' ανοιχτά, πίσω από τα φώτα
Μια νύχτα με φεγγάρι γεμάτο γύριζαν όλα
Γενναία τώρα καίμε τα όνειρά μας στη φωτιά
Εννέα τόσα κάθε φορά που κοιτάς τη φλόγα
Σκληρή γλώσσα, σπάνε σαγόνια από τα πρώτα
Η πόλη βυθισμένη για πάντα μες στην αρρώστια
Πατάς τώρα σε τεντωμένα καλώδια
Γκλόρια, απλά συνηθίσαμε την απώλεια
Σε κόλλησα, να μπω στο μυαλό σου ξέρω τον κώδικα
Το μίσος μου να γίνει φωτιά, σχήματα πελώρια

[Chorus: Rio & Mani]
Πατάς σε τεντωμένο σχοινί, δε σε χάλασε
Η πόλη σ' αστρική προβολή. Το φαντάζεσαι;
Εν όψει της μεγάλης γιορτής και πριν την αλλαγή
Κι αφήνοντάς την κάτω να πέσει και να καταστραφεί
Το τέλος τη ροπή σταματά, φωτιά στον κώδικα
Τα μάτια τους δε βλέπουν απλά, ερμητικά κλειστά
Ξέρουνε, σημαίνει σιωπή, γιατί μιλούν θεοί
Κι αφήνω να θυμίσει σε αυτούς, γιατί ξεχνούν πολύ
[Verse 2: Mani]
Ξεφτίλες, για τα φράγκα θα δίνατε κώλο
Για λίγο προβολή, στους μπάτσους θα δίνατε κόσμο
Όταν σας βλέπω να κουνιέστε σαν τα καρναβάλια
Ενώ κοιμάστε ανάσκελα και μ' ανοιχτά τα μάτια
Κάτι βλαμμένα μ' όνειρα να βγούνε στα κανάλια
Που και καλά κάνουνε ραπ, μα δε ραπάρουν μπάρα
Και σου το παίζουν και καλά «Τα κατάφερα, μάνα»
Δε θα θυμάται το ποιος είσαι κανένας, μαλάκα
Μπορείτε να πεθάνετε μαζί με τα λεφτά σας
Τότε περήφανα για 'σας θα είναι τα παιδιά σας
Τι νομίζετε, ρε toys; Πως γίνατε κάποιοι
Γιατί σας παίζουν σε εκδηλώσεις και παιδικά πάρτι;
Μόνο το κράτος νοιάζει πόσο κόσμο βάζεις
Μετά μιλάς για video clips σ' όποιον σε μανατζάρει
Είσαι τροφή για τον MC πάνω στη μάχη
Κι αυτές οι μπάρες είναι συμβουλές από χρυσάφι
Βάλε τα χέρια στο τιμόνι και κοίτα τον δρόμο
Θέλεις ακόμη δυό ζωές για ν' ανέβεις τον λόφο
Ναι, κι άντε να δούμε πού θα φτάσει
Ξύπνησες στην Αθήνα κι είναι σαν ταινία δράσης
Με τα ελικόπτερα πάνω από τα κεφάλια μας
Και κάτω υπόκοσμος, μπάτσοι και ψυχοφάρμακα
Όποιος δε θέλει να χαρείς γίνεται φίλος σου
Περνά μέσα στον ύπνο σου μαχαίρι μες στο στήθος σου
Μέχρι ν' ανοίξει το σκοτάδι πύλες
Καθένας από 'μας μονάχος θα περνά τις νύχτες
Λίγο πριν σβήσουν όλα βλέπεις πως δε μένει τίποτα
Και πέταξες τον χρόνο σου στη Γη σαν αποτσίγαρα
[Chorus: Rio & Mani]
Πατάς σε τεντωμένο σχοινί, δε σε χάλασε
Η πόλη σ' αστρική προβολή. Το φαντάζεσαι;
Εν όψει της μεγάλης γιορτής και πριν την αλλαγή
Κι αφήνοντάς την κάτω να πέσει και να καταστραφεί
Το τέλος τη ροπή σταματά, φωτιά στον κώδικα
Τα μάτια τους δε βλέπουν απλά, ερμητικά κλειστά
Ξέρουνε, σημαίνει σιωπή, γιατί μιλούν θεοί
Κι αφήνω να θυμίσει σε αυτούς, γιατί ξεχνούν πολύ

[Outro: Scratches by DJ Mode]