Fi Vita Sigma
ΚΙ ΑΜΑ ΞΕΧΑΣΩ ΤΟ ΡΕΦΡΑΙΝ (KI AMA KSEXASO TO REFRAIN)
[Chorus: Μάνι]
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Να σου 'λεγα το κάψαμε και να 'σωνα τα δάση
Και να 'πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στη φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από έναν θάνατο μετά;
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θ' ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες;
[Chorus: Rio, Μάνι]
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Θα σου 'λεγα το κάψαμε και θα 'σωνα τα δάση
Και θα 'πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στη φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από έναν θάνατο μετά;
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θ' ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες; (Πάει)
[Verse 1: Μάνι]
Οι στίχοι μου βροχή, μπαίνω καταστροφή
Δεν ξέρω να μιλάω και δεν έχω ανατροφή
Κόλλησα στη Γη καθώς εκείνη κάνει κύκλους
Ταξιδεύω ξύνοντας τον πούτσο μου περίπου
Πήραμε τη νίκη μα το πήρες τόσο λάθος
Δε με βλέπει ο Ήλιος κι έτσι είμαι τόσο- ναι
Kr;yce μου ένα γάρο και για 'σένανε θα γράψω
Κρύψε μου έναν βράχο και τον κώλο σου θα ψάξω
Θάμπωσα τον Ήλιο, γράφω και ξεχωρίζω
Θα κλέψω τη γειτόνισσα και θα βγάλω τον δίσκο
Μάθε με να πέφτω να σε μάθω να πετάς
Έχω μόνο δύο μάτια μα δεν ξέρεις να μετράς
Δε με θυμάσαι καλά
Έκανες όνειρα για 'σένα, δεν κοιμάσαι καλά
Είχα μιά νύφη να με γλείφει μα έπινα τον παπά
Ήταν στον μήνα της, γι' αυτό και γάμησα τον ραπά, ναι
[Chorus: Rio]
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Θα σου 'λεγα το κάψαμε και θα 'σωνα τα δάση
Και θα πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στη φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από έναν θάνατο μετά;
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θ' ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες;
[Chorus: Μάνι]
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Να σου 'λεγα το κάψαμε και να 'σωνα τα δάση
Και να πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στη φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από έναν θάνατο μετά;
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θ' ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες;
[Verse 2: Rio]
Είσαι πιο βλήμα κι απ' τη φίλη σου
Μ' έπιασαν απόψε τα feelings μα φταίει η μύτη μου
Μ' εμένα δε θα βγάλεις άκρη
Χάθηκα στο φως όμως βλέπω απ' το τρίτο μάτι
Τόσο κενός όμως ρέω σαν το ποτάμι
Έπεσα απ' τα σύννεφα κι έδεσα στο λιμάνι
Τα μάτια μου να δουν τα πάντα μέσα σ' ένα βράδυ
Για 'σένα Άκης, πάντα όμως δόθηκα στο σκοτάδι
Το σκοτεινό μου κεφάλι στο χάος χάθηκε
Άνοιξαν οι πύλες σημαίνει το τέλος άρχισε
Έχασα το φως μου και γίναν οι νύχτες μάγισσες
Κάτω από τα αστέρια σ' ευθείες παράλληλες
Αστέρι που 'γινε σε μιά νύχτα μέσα σιωπή
Ανάσα που έπαψε ν' ανασαίνει πάνω στη Γη
Στα σύννεφα μόνιμα έχουμε στήσει γιορτή
Και τις νύχτες που δεν είμαι καλά γίνομαι σιωπή
[Chorus: Μάνι]
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Να σου 'λεγα το κάψαμε και να 'σωνα τα δάση
Και να πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στη φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από έναν θάνατο μετά;
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θ' ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες;
[Chorus: Rio]
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Θα σου 'λεγα το κάψαμε και θα 'σωνα τα δάση
Και θα πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στη φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από έναν θάνατο μετά;
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θ' ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες;