Ölümle prangalandık acaba sebep ne?
Hayatla mücadelemiz ellerde kelepçe
Sevende haklı sevmeyende en son gelende
Ve canı verende haklı vermeyende gelende
Bir bomba patlar bazen üstümüzde yağmur
Ayrı gibi görünsek de bir göbekte bağlıyız
Ömür boyu dostun olur sence var mı vеfalı
Bir gün kendimize bir gün başkası için ağlarız
Yaşadın örttün biçtin sonuç sencе intihar mı
Yoksa hayat imtihan hayata intizar mı
Beklediklerin umutların yarınların elinde
Aman pes etme sen canını verme sen sakın elinle
Var olanlar kaybolanların peşinde
Ve kaybolanlar var olanları bekler yerinde
Saygı neydi unuttuk bir kalabalıkta kaybolduk
Gülen vardı neydi diye düşünürken birden yok olduk
Hazineydi anlayış hoşgörü bir de sadakat
Hata neydi dağıldık acep biz nerde yanıldık
Var oluşta hata yoktu davranışlar yanlıştı
Olmak ya da olmamak değil belki olamamaktı
Her bir yerde ateş var her tarafsa dumanlı
Göz gözeyken göremeyiz bilemeyiz bakmayı
Karanlıkta kaldığımız zaman bir ışık yakmayı beceremeyiz
Bazen de bir arada yaşamayı
Can çıkar huy çıkmaz değişir insan gün be gün
Belki doğmadan ağlar bu sıcak dünya solmadan
Ellerimiz boş gelir ellerimiz boş gider
Herkesin canı tatlı hiç kimse kimseyi düşünmez
Gün olur devran döner yeni umutlar doğar
Yine bulutlar her taraf gölge karanlık her yer
Açmamış çiçekler güneş bekler elbet doğacak
Belki ondan önce yağmur hepimizi boğacak