Tarkan
Bekle
Kanadı kâbus taşır
Zemheri kanında dolaşır
İşler diline donar kalır

Ardında ümidi yorgun
Geceyi sürgün bırakır
Korkulu yüz güne karışır
Bekleyiş sonsuz ölüm gibi

İstersin gün yarın olsun
Yaban kalmasın gülün
Gözlerin sevinçli kalsın
Bekle, bekle, bekle
Bekle, beni bekle, geleceğim

Bekle, beni bekle, döneceğim
Güneşim tenini sararken

Huzurlu bahçesinde cennetin
Neşeli çocuklar gördüm
Yüzleri rengarenk çiçekti
Kamaştı gözlerim

Bekle, beni bekle, geleceğim
Dağlarda nehirlerim coşarken
Bekle, beni bekle, döneceğim
Güneşim tenini sararken

Bekle, beni bekle, geleceğim
Dağlarda nehirlerim coşarken

Güvendesin, benimlesin, göreceksin
Ölesiye seni seveceğim
Bekle...